Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007

Γράμμα στον Άγιο Βασίλη


Αγαπημένε Άγιε μου Βασίλη,

Πάει πολύς καιρός από τότε που σου έγραφα.Μα πολύς καιρός.Γεγονός είναι δηλαδή πως σε είχα σε πολύ χαμηλή υπόληψη.Να φανταστείς ότι είχα πειστεί ότι δεν υπάρχεις.Ότι δηλαδή εσύ δεν είσαι υπεύθυνος που φέρνεις τα δώρα τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Τώρα αποφάσισα να σου ξαναγράψω,όχι γιατί πείστηκα πως υπάρχεις άγιε Coca-Cola εεε Άγιε Βασίλη,αλλά επειδή πιστεύω πως αν υπάρχεις(δύσκολη το βλέπω) μόνο εσύ μπορείς να μου πραγματοποιήσεις τις επιθυμίες μου.Μόνο εσύ.Θα στα γράψω με τη μορφή καταλόγου έτσι ώστε να μην φας πολλή ώρα με τα καλικαντζαράκια για να ψάχνεις που και πως έχω γράψει τα δώρα μου.Ωραία;;
Βέβαια προτού αρχίσω να σου γράφω τι ακριβώς θέλω,πρέπει να σου πω(αν δεν το ξέρεις ήδη αφού είσαι και εσύ πανταχού παρών και τα πάντα πληρών) πολύ καλό παιδί.Έβριζα συνέχεια,ανά πάσα στιγμή ήμουν έτοιμος να κάνω κακό σε αυτόν που ήταν δίπλα μου,κακολόγησα αρκετούς,κατάφερα να διαγράψω τις περισσότερες από τις ηθικές αξίες που ήταν εμπόδια για την ανέλιξη μου και γενικότερα δούλευα για την πάρτη μου.Νομίζω ότι αυτό θα σε χαροποιήσει ιδιαίτερα και ότι θα ικανοποιήσεις αμέσως τις επιθυμίες μου.Λοιπόν ξεκινάμε:

>>Πρώτον,θέλω να με κάνεις ακόμα πιο βλάκα.Ακόμα πιο ύπνο.Δεν αντέχω να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου.Δεν θέλω να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου.Θέλω καθημερινά να είμαι σε μια νιρβάνα και να πολεμώ πως να βγάλω περισσότερα λεφτά.

>>Θέλω να μου χαρίσεις φίλους και φίλες στους οποίους να μπορώ να κάνω το κομμάτι μου.Να μπορώ κάθε στιγμή ότι είμαι ανώτερος σε όλα.Να είμαι το επίκεντρο της παρέας.

>>Οι δουλειές και οι εργασίες μου όλες να πηγαίνουν καλά αλλά κυρίως θέλω να βλέπω ότι οι άλλοι δεν μπορούν να με φθάσουν.Θέλω να νιώθω ότι είμαι Η ΚΟΡΥΦΗ!Γιατί αξίζω να είμαι η κορυφή.Θέλω όλοι να αναγνωρίζουν την αξία μου!

>>Θέλω τα πάντα να λειτουργούν για μένα.Τα πάντα.Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής παντού.

>>Θέλω να με κάνεις ακόμα πιο όμορφο να είμαι ακόμα πιο αρεστός στο άλλο φύλο!

>>Δώσε μου και άλλα χρήματα!Σε παρακαλώ!Θέλω να πάρω καινούργια ρούχα,καινούργια gadgets για να είμαι και πάλι το κέντρο της προσοχής.

>>Από εδώ και πέρα θέλω οι ώρες μου να είναι μια απέραντη διασκέδαση.Θέλω να διασκεάζω συνέχεια!Να βγαίνω έξω για καφέ,να συζητώ για γκόμενες και να πηγαίνω στα κλαμπ για να βρίσκω γκόμενες.

>>Θέλω να με βοηθήσεις να αποκτήσω πιο γυμνασμένο σώμα.Μου είπαν ότι είναι γκομενοπαγίδα!

>>Θέλω να μου διώξεις κάτι ενδοιασμούς που έχω όταν πάω να φιλήσω κατουρημένες ποδιές και γενικότερα ρε συ Άγιε όταν πάω να γλείψω.Δεν θέλω ηθικούς ενδοιασμούς,θέλω να γλείφω για να κερδίσω ακόμα περισσότερα,να αποκτήσω ακόμα περισσότερα.

>>Θέλω να καλοπερνώ κάθε ώρα και στιγμή.Να περνάω κάθε μέρα καλά.

>>Θέλω να δυστυχήσουν ορισμένα άτομα που δεν γουστάρω.Πραγματικά θέλω να τους δω να σέρνονται κάτω από τα χτυπήματα που θα στείλεις.Θα τους στείλεις ε;

>>Σου το έγραψα και παραπάνω.Θέλω να σταματήσεις γύρω μου τη σκέψη.Από το πρωί που σηκώνομαι μέχρι το βράδυ θέλω να περιτριγυρίζομαι από βλακεία και χαζομάρα.Δεν θέλω να σκέφτομαι!Θέλω να βλέπω παντού,τηλεόραση,ραδιόφωνο,εφημερίδες, άτομα και θέματα που θα με αφήσουν στην ησυχία μου.Χέστηκα αν γίνεται πόλεμος!Χέστηκα αν υπάρχει πείνα!Εδώ μιλάμε για μένα!Θέλω να περνάω καλά!!!Τόσο παρανοϊκό είναι;

Αυτά για φέτος.Δεν είναι πολλά.Ούτε και δύσκολα ε;Δεν είναι δύσκολα.Παιχνιδάκι είναι για σένα τώρα αυτά.Ελπίζω να μην με απογοητεύσεις και να μου κάνεις πράξη τις επιθυμίες μου.

(Ζητώ ταπεινά συγγνώμη γιατί διάβασα μερικών τα γράμματα.Συγγνώμη......)

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

O snok πάει στο "Ραντεβού στα Τυφλά".


Σάββατο βράδυ.Η νύχτα είχε πέσει για τα καλά στην πόλη.Άλλοι ετοιμάζονται να βγουν έξω να διασκεδάσουν,άλλοι διαβάζουν(!) και άλλοι κοιμούνται για να πάνε από νωρίς στην εκκλησία.Υπάρχουν και μερικοί που κάθονται μέσα και βλέπουν τηλεόραση.Κανείς δεν είναι τέλειος θα μου πείτε.Συμφωνώ.Ειδικά άμα δεν έχεις τι να κάνεις η τηλεόραση έρχεται στις πρώτες προτιμήσεις και όχι αδίκως.
Ο Jimvend εκείνο το βράδυ όμως,παρόλο που είχε ανοικτή την τηλεόραση,αγωνιούσε.Έτρωγε τα νύχια του.Είχε φέρει κοντά του όλα του τα γούρια.Έκανε πόσες φορές το σταυρό του.Σε λίγο θα ξεκινούσε η εκπομπή "Ραντεβού στα Τυφλά" και ήξερε πως θα εκεί ήταν ο φίλος του-ιδρυτής-αρχιβλαβής snok.


Η αλήθεια είναι πως μου είχε δώσει συμβουλές αλλά εγώ έτρεμα.Διάφορες σκέψεις βασάνιζαν το κεφάλι μου.Θα με επιλέξει ή θα πάρω το μπούλο;Και να με επιλέξει θα έρθει στο ταξίδι μαζί μου ή όχι;Και αν έρθει θα με ερωτευτεί ή θα την ερωτευτώ;
Τέτοιες σκέψεις βασάνιζαν το μυαλουδάκι μου.Γεγονός είναι βέβαια πως δεν είχα πάρει στο πόδι την απόφαση να πάω στην εκπομπή.Είδα και απόειδα ο χριστιανός από την τόση πορνολαγνεία που επικρατεί στον κόσμο και θέλησα να βρω ένα κορίτσι από σπίτι.Έξυπνο,καλλιεργημένο και πάνω από όλα με ηθικές αρχές.
Ο floor manager έκανε το countdown.Σε λίγο θα ήμασταν στον αέρα.Τα χέρια μου είχαν παγώσει.Θα βγω στην τηλεόραση.Θα με δείξει κάμερα!!!Ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα μου γίνεται πραγματικότητα.Από μικρό οι γονείς μου μου με έμαθαν να κάνω τα πάντα για να φαίνομαι,να προβάλλομαι,να γίνω ρε παιδί μου γνωστός σε όλη την κοινωνία και ας μην έχω κάνει κάτι σπουδαίο..
Το σήμα της εκπομπής έφυγε και πλέον ήμασταν στον αέρα.Τα τρία αγόρια,μέσα σε αυτά ήμουν και εγώ,περιμέναμε σε ένα μικρό δωμάτιο.
Ξαφνικά βγαίνει η παρουσιάστρια η Ναταλία Γερμανού.Καλά μιλάμε νόμιζα πως ήταν ωραία αλλά από κοντά είναι πιο κούκλα.
Καλησπερίζει τον κόσμο ,λέει και κάτι άλλο ξέρετε τα γνωστά και μας καλεί στη σκηνή να κάτσουμε στα σκαμπό.
Περπατάμε στο πλατό για να πάρουμε τις θέσεις μας.Τα πόδια εν τω μεταξύ έχουν γίνει πάγος.Απορώ και που περπατώ.
Καθόμαστε στα σκαμπό και εγώ είμαι ο τρίτος στη σειρά.Η Ναταλία έρχεται,και μιλάει με κάθε έναν από εμάς.
Φθάνει και σε εμένα.Μου μιλάει:
-Γιώργο εσύ πόσο χρονών είσαι;
Απαντάω:
-19 και πάω στα 20
Με ξαναρωτάει:
-Και τι ζητάς που ήρθες εδώ;
Ξαναπαντάω:
-Κυρία Ναταλία,θέλω να βρω ένα καλό κορίτσι να κάνουμε παρέα και ότι ήθελε προκύψει.
Φεύγει από το μέρος μου λέγοντας:
-Ελπίζω να το βρεις.


Στην επόμενη φάση η Ναταλία καλεί επί σκηνής την κοπέλα,που έπρεπε στο τέλος του παιχνιδιού να διαλέξει έναν από εμάς.Δεν μπορούσα να τη δω τότε αλλά από ότι κατάλαβα πρέπει να ήταν πολύ όμορφη.Είχε όμως ένα προβληματάκι:ζεσταινόταν πολύ εύκολα.Δηλαδή αυτό το κορίτσι,το κρύο ήταν άγνωστη λέξη.Μαρία την έλεγαν.

Και το παιχνίδι ξεκινά!!!
Πρώτο στάδιο του παιχνιδιού είναι η κοπέλα να κάνει ερωτήσεις στους παίκτες(που φυσικά δεν ξέρει τα ονόματά τους και τα αποκαλεί με τα νούμερα που έχουν,ας πούμε εγώ ήμουν το νούμερο 3).
Πρώτη ερώτηση:"Ενώ έχουμε ανταλλάξει όρκους αιώνιας αγάπης,μπαίνεις μέσα στο σπίτι μας μια μέρα και με πιάνεις με άλλον.Τι κάνεις;"
Οι δυο προηγούμενοι απάντησαν,και οι απαντήσεις που έδωσαν ήταν μάλλον μέτριες κατά τη δική μου ταπεινή άποψη.Φθάνει και η δικιά μου η σειρά.Με ρωτάει:
-Εσύ Νούμερο 3,τι θα έκανες;
Δύσκολη ερώτηση.Στο μυαλό έχω βέβαια μια απάντηση αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα της αρέσει,δηλαδή ότι πέφτω και εγώ στο κρεβάττι και όλα περασμένα ξεχασμένα,αλλά επειδή είμαι καλό παιδί δεν απαντάω έτσι.Αντι αυτού λέω:
-Σε κοιτάω με ένα λυπημένο ύφος και φεύγω για πάντα από τη ζωή σου για πάντα.
Πρέπει να της άρεσε γιατί έκανε το επιφώνημα ''οοοο'' αλλά με ρομαντική διάθεση.Άντε καλά ξεκινήσαμε!
Δεύτερη ερώτηση:"Είναι τα γενέθλια μου και πρέπει να μου κάνεις ένα δώρο.Τι δώρο θα μου έκανες;"
Απαντάν οι δυο προηγούμενοι και έρχεται η σειρά μου.Μου λέει:
-Εσύ Νούμερο 3;
Μου ερχόταν να της πω ότι αφού έχει εμένα δεν της λείπει τίποτε στη ζωή,έχει τα πάντα,αλλά κρατήθηκα.Είπαμε να παινεύουμε το σπίτι μας αλλά όχι και έτσι.Απαντάω:
-Θα είχα γεμίσει το σπίτι με λουλούδια.Όπου και να πήγαινες,θα έβλεπες λουλούδια.
Ξανά της άρεσε.Καλά πάμε έλεγα μέσα μου.
Τρίτη ερώτηση:"Έχει μπάλα,παίζει η αγαπημένη σου ομάδα και εγώ θέλω να κάνουμε τρελίτσες.Εσύ τι θα κάνεις;''
Απαντάν οι δυο συναγωνιστές και έρχεται η σειρά μου.
-Νούμερο 3,η αντίδραση σου;
Δύσκολη ερώτηση.Στο τσακ ήμουν να απαντήσω,ότι θα την πλάκωνα στο ξύλο επειδή με ενοχλούσε αλλά απαντάω:
-Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από τον ανθρωπό σου.Τίποτα.
Την έστειλα.Είπε ότι μέχρι τώρα το Νούμερο 3 την καταεντυπωσιάσει,δηλαδή εγώ.


Προχωράμε στην επόμενη φάση.Η επόμενη φάση είναι να αφιερώσουμε κάποιο τραγούδι στην κοπελιά.
Πολλά μου έρχονταν στο κεφάλι.Το "Τέλος",το "Θέλω" της Βανδή ή το "Δώσμου το κομί τσου".Δύσκολη επίλογη.
Τελικά έβαλα ένα τραγούδι της Θέλξης.Αυτό που γίνεται οφθαλμίατρος και λέει "Έχεις τα μάτια που λατρεύω".
Οι άλλοι έβαλαν και αυτοί καλά τραγούδια.
Δεν έδειξε καμία αντίδραση όμως η Μαρία.Όλα το ίδιο.

Τρίτη φάση και τελευταία.Η Μαρία θα δέσει τα μάτια της και εμείς θα πάμε και θα την αγγίζουμε.
Πάνε οι δυο πρώτοι και έρχεται η σειρά μου.
Τα πόδια μου τρέμουν.Με το που περνάω τη βεντάλια,βλέπω τη Μαρία και ταυτόχρονα κάτι με εμποδίζει να περπατήσω με ευκολία.
Σκέφτομουν τι να της κάνω.Και πάλι είχα μέσα μου μια αντίθεση.Εγώ ήθελα να αγγίξω το στήθος της γιατί η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία αλλά αντι αυτού της χάιδεψα λίγο το λαιμό.Τι γουρουνοφύτρες ήταν αυτές!!Στο τσακ ήμουν να της πω να πατήσει καμία ξούρα.Δεν το έκανα όμως γιατί είμαι καλό παιδί.

Και ήρθε η ώρα της επιλογής.Η Ναταλία τη ρωτάει τη Μαρία:
-Μαρία ,έχεις καταλήξει κάπου;
Απαντά:
-Σε δυο.
Ξαναλέει η Ναταλία:
-Ωραία τότε πες μας ποιο Νούμερο δεν σου άρεσε καθόλου.
Και τότε αυτή λέει:
-Το Νούμερο 3.
Μαχαίρια ένιωσα στην πλάτη μου.Ο ουρανός σκοτείνιασε,το στούντιο γύριζε γύρω γύρω και εγώ έπρεπε να πάω να τη χαρετήσω.
Πήγα αλλά με βαριά καρδιά.Με απέρριψε!
Τι θα κάνω εγώ τώρα στη ζωή μου;Μια ελπίδα είχα και εγώ να γίνω σωστός,να απορεμαλιοποιηθώ αλλά τίποτα.Εκεί η ζωή να μου δίνει και άλλα χαστούκια!


Βγαίνω από το στούντιο και ο Jimvend με έπαιρνε τηλέφωνο.Μου εξήγησε ότι ήμουν πολύ καλός και ότι αυτή δεν ήταν σε θέση να καταλάβει την αξία μου.Θα μου πείτε παρηγοριά στον άρρωστο αλλά τώρα που έγινα διάσημος έχω πιο πολλές επιτυχίες.Από εδώ και πέρα δεν θα αφήσω γνωστό για γνωστό μέρος.

Θα πηγαίνω σε όλα!

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

Χαρουμενα Χριστουγεννα


Οπως λεει ο σοφος λαος μας : " Οταν λειπει ο γατος, χορευουν τα ποντικια". Ελλειψει snok λοιπον , τα νεφελιμ που ορκιζεται οτι ειδε να κρυβονται πισω απο τα accounts των συνεργατων του στη βλαβη εκαναν μια μινι συσκεψη μετα της Αγιας Τριαδος (πιτσα, μπυρα, pro6) και αποφασισα (!) να γραψω .. ετσι για το καλο του μηνα.
Δεκεμβριος.. ο τελευταιος της χρονιας. Μια βολτα στην πολη αρκει για να σε πεισει οτι ολα γυριζουν γυρω απο χριστουγεννιατικο κλιμα. Πολυχρωμα φωτακια ξεπροβαλλουν δειλα δειλα απο καθε γωνια και ριχνουν το ιλαρο τους φως στους βρεγμενους δρομους. Διαφοροι μουσικοι παιζουν χριστουγεννιατικα τραγουδια.. ο καθενας της πατριδας του - ολα παντως μιλανε για χιονι, φατνες, τζακια, μακρινα αστερια. Αστερια που ο ανθρωπος δεν φτανει πια ( και για την ακριβεια δεν ειμαι σιγουρος αν τα εφτασε ποτε).
Πολυσυχναστα σημεια γεμιζουν απο κοσμο, και ο κοσμος με τη σειρα του απο σακουλες. Ειναι αδειες. Κ ομως δειχνουν να τον βαραινουν πολυ.
Το βραδυ πεφτει για τα καλα στην πολη. Εχει αρχισει να χιονιζει. Το ψυχος γινεται ολο και πιο βαρυ κι ο κυρ Βασιλης -ντυμενος στα κοκκινα- αποφασιζει να τα μαζεψει για σημερα. Μια τελευταια ματια πισω του στην αδεια πλατεια πριν παρει τον ανηφορο για το σπιτι. Αν εβλεπαν αυτη τη ματια κι αλλοι..
Συνεχιζοντας τη βολτα επιασα τον εαυτο μου να σιγοσφυριζει ενα χριστουγεννιατικο σκοπο. Ποιος ξερει που τον ακουσα και ποση ωρα τραγουδαω.. Για την ακριβεια δε θυμαμαι καν ποση ωρα περπαταω. Αποφασισα να παρω το δρομο για το σπιτι... κι εγω.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007

Είμαι άρρωστος Νο.1

->Παράξενα πλάσματα οι γυναίκες.Το χειμώνα δεν κρυώνουν καθόλου και φοράνε καλοκαιρινά ρούχα.Όχι παντού βέβαια σε καφετέριες,μπαρ,κλαμπ,τηλεόραση,κολλάδικα...

->Δηλαδή όποιος γελάει και είναι χαρούμενος είναι gay;

->Αυτά τα τραγούδια του Χατζηγιάννη είναι καταπληκτικά.Μαγικά θα έλεγα.Όταν τα έχουν τα ραδιόφωνα,τα cosmote κινητά πιάνουν καμπάνα.....

->Προς μελλοντικές αστυνομικίνες της σχολής Αστυνομικών:Τη χρήση που κάνετε ΕΣΕΙΣ στο γκλομπ θα την κάνετε και σε αυτούς που κάνουν επεισόδια;;

->Τι διαφορά έχουν οι Κνίτες από τις Κνίτισσες;Ότι οι Κνίτες ξυρίζονται κάπου κάπου.

->ΈΦΗ ΓΕΡΑ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ!

->Το μάθημα της ημέρας:Λέξεις που έχουν διττή σημασία όπως οι:φάση,καρφώνω,βάζω γκολ,σύρτης,μυζήθρα,ντοκιμαντέρ.

->Τώρα με τις κάμερες που έβαλε στους δρόμους η ΕΛ.ΑΣ. παρατηρείται αύξηση της πώλησης προϊόντων μακιγιάζ....

->Αφού οι περισσότεροι λένε το string κορδόνι,δηλαδή που είναι σχοινί,μήπως θα έπρεπε να αλλαχτεί ο κρεμασμένος στη φράση "στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σχοινί;"

->Ο Μητσοτάκης είναι ακόμα ενεργός:έχει ντυθεί Ντόρα.

->Αφού οι χοντρές κάνουν λιποαναρρόφηση,οι gay δεν κάνουν κάτι σαν κουραδοαναρρόφηση;

->Όταν κάποιος αποκαλεί έναν άλλο μαλάκα,έχει αποδείξεις;

->Τα μοντέλα και οι τραγουδίστριες είναι σαν τα transformers:από το στόμα που τα λέει όλα πήγαμε σε βλέμμα που τα λέει όλα...

->Γιατί στα τσοντοπεριοδικά όλες κοιτάνε με άγριο ύφος;Είναι δυνατόν όλες να αναρωτιούνται για τις συντάξεις;

->Μπουζούκια περίπου ίδιο με Παιδικές Χαρές.Στο πρώτο πας τις γκόμενες,στο δεύτερο τα παιδιά...

->Οι emo το κάνουν από μικροί αυτό;

->Τελικά ποιος είναι αυτός ο Kolmogorov;

->Αντρέα Τζοβενούτσικε μικρός σύχναζες έξω από νηπιαγωγεία;

->Θέλω να έχω τζιπ.Μήπως γνωρίζετε καμία κυρία των Βορείων προαστίων;

->Ερωτικό το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ.Οι πιο πολλοί βλέπουν τον Άδωνι και θέλουν να τον μαρκαλέψουν...

->Θέλω κόμμα με Καϊλή και Ράπτη παρέα.

->Η Δέσποινα Ολυμπίου είναι η cosmocarta η λεγόμενη;

->Ο Φοίβος κλέφτης;Όχι βέβαια...Μόνο αμαρτωλός

->Καρβέλα τώρα που θα γίνεις μπαμπάς πρόσεξε μη γίνει το παιδί σου μουσικός.Δεν θα αντέξει η ανθρωπότητα και άλλον...

->Αληθεύει ότι η Βίσση θα πάει στο jet'aime;;

->Που χάθηκε η Στέλλα και η Βέρα;Αδυσώπητη show-biz τρως τα καλά παιδιά σου.

->Σώστε από την αφάνεια τη Ρούλα...

->Γρηγόρη αντέ να ξεχέσεις καμιά αγελάδα,σε τρώεις η Μενεγάκη με διαφορά στήθους της...

->Πολύ καλή εκπομπή το Κους-Κους.Στέκεται επάξια το μεσημέρι και στο πάνελ δεν έχει κανένα πούστη...

->Νίκο Πουτσινά,ήσουν πολύ πούστης για να μείνεις.Ας είναι ελαφριά τα σκατά της Κλάρας που σε σκεπάζουν...

->Βαμπίρ όλου του κόσμου ενωθείτε,βρήκα τον αρχηγό σας...

->Η επανάσταση ξεκινάει από Βόρεια Μύκονο.Λευτεριά στον Μπόμπ Σφουγγαράκη!

->Μπόμπ Μάστορα είσαι μεγάλο καθίκι!Θες να είσαι ο μόνος Μπόμπ αλλά δεν θα σου περάσει!

->Η Θέλξη που γδύνεται τόσο ωραία;

Αυτά.Τέλος για σήμερα.

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

Γιατρέ μου δεν είμαι καλά-Επίσκεψη 4η

-Βρε καλώς τον,βρε καλώς τον.Τι κάνουμε;

Καλησπέρα γιατρέ.Τι κάνετε;Πως είστε;

-Προβληματισμένο σε ακούω.Τι έγινε πάλι;Συνάντησες κανένα παλιό σου Διάολο,ο Σατανάς μήπως σε ξαναεπισκέφτηκε ή μήπως οι Αρχάγγελοι του Σκότους δεν σε έχουν αφήσει σε ησυχία;Τι συμβαίνει από όλα αυτά;

Γιατρέ μου,τίποτα.Απολύτως τίποτα.Επιτέλους κατάλαβα την ουσία του προβλήματος μου.Κατάλαβα γιατί έρχομαι εδώ πέρα και ζητάω τις συμβουλές.Τώρα πλέον πιστεύω ότι μπορούμε να βρούμε μια λύση.

-Βρήκες την ουσία του προβλήματος σου;Μακάρι.Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε επαρκώς και να το λύσουμε.Ωραία τότε.Και ποιο λοιπόν είναι το πρόβλημα σου snok;

Τόσο καιρό γιατρέ έρχομαι εδώ και σου λέω ότι δήθεν μου κάνουν επιθέσεις,με κυνηγούν,με χτυπούν Σατανάδες,Διάβολοι,Αρχάγγελοι του Σκότους και δε συμμαζεύεται.Ε,όλα αυτά είναι λάθος,είναι ένα ψέμα!

-Ψέμα;Τι εννοείς;

Εννοώ ότι όλα αυτά συνέβαιναν στο μυαλό μου.

-Για περίμενε,για περίμενε γιατί εσύ θα μας τρελάνεις.Και τα τόσα περιστατικά που μου είπες ήταν ψέμματα;

Όχι,δεν ήταν.Απλώς θέλω να πω ότι εγώ έβλεπα τους Διαβόλους.Εγώ.Και νόμιζα ότι μου έκαναν επίθεση.Κατά βάθος γιατρέ ξέρεις γιατί τους έβλεπα;Γιατί μέσα μου,σαν κάτι να με καίει και να θέλω να γνωρίσω την Κόλαση.Σαν να έχω πειστεί ότι στην Κόλαση θα περνάω μια χαρά.

-Μάλιστα,μάλιστα.Σαν να μου τα λες μπερδεμένα σήμερα.Αλλά θα τη βρούμε την άκρη.Καταρχήν χαλάρωσε.Είσαι αγχωμένος.Και τώρα πες μου τι είναι για σένα η Κόλαση;

Αχ γιατρέ μου μου κάνεις ερωτήσεις που ντρέπομαι να σου απαντήσω.

-Τέταρτη φορά που έρχεσαι εδώ και ακόμα να ξεπεράσεις αυτή τη φοβία.Έλα σε παρακαλώ.Ξεπέρασε το.

Ωραία.Κόλαση για μένα γιατρέ είναι όταν θες να γίνεις και εσύ Διάολος,Σατανάς,Αρχάγγελος του Σκότους κοινώς δηλαδή να γίνεις ένα με αυτούς που ανέφερα πιο πριν.

-Δηλαδή από ότι μου είχες πει,να σε πάρουν μαζί τους,σωστά;

Μπορείς να το πεις και έτσι.Αλλά σου λέω αυτοί δεν φταίνε σε τίποτα.Το μυαλό τα φταίει όλα.Νιώθω σαν να ζητάω να πάω στην Κόλαση,με καταλαβαίνεις γιατρέ μου;Αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα!

-Μισό λεπτό,μισό λεπτό,δεν χρειάζονται υπερβολές.Και τώρα πες μου,από πότε και γιατί άρχισες να θέλεις να πας στην Κόλαση;

Αχ γιατρέ μου,τώρα με πας πολύ πίσω.Μα πάρα πολύ πίσω.Ήμουν μικρός.Δημοτικό πήγαινα ακόμα.Περπατούσα αμέριμνος στο δρόμο,ώσπου είδα αν θυμάσαι τον πρώτο Διάολο.Θυμάσαι;

-Θυμάμαι,θυμάμαι.Και τι έγινε;Μιλήσατε;Τσακωθήκατε;

Τίποτα γιατρέ μου,τίποτα.Απλώς ένα "γεια" ανταλλάξαμε.Τότε όμως άρχισα να καταλαβαίνω ότι ήθελα να πάω και εγώ στην Κόλαση.

-Μα πως;Έτσι στα καλά του καθουμένου;

Όχι,σαφώς και όχι.Καθώς την έβλεπα να περπατάει μπροστά μου,άρχιζα να σκέφτομαι ότι πρέπει να τον μεταφέρω πίσω στην Κόλαση εκεί που ανήκει.Γιατί μη νομίζεις,οι Διαόλοι,οι Σατανάδες και οι Αρχάγγελοι του Σκότους είναι εκεί έξω γιατί ζητούν από εμάς να τους πάμε πίσω στην Κόλαση!

-Χμ,κατάλαβα κατάλαβα.Και για να σε ρωτήσω:μόνο τότε σκέφτηκες ότι θέλεις να πας στη Κόλαση;

Όχι,το πράγμα είχε και συνέχεια.Ώρες ώρες γιατρέ μου ξέρεις τι σκέφτομαι;Σαν να μου έχουν βάλει ένα πράγμα σαν μαγνήτη για να με ελκύει η Κόλαση.Θα μου πεις,δεν είναι λογικό αυτό που λες.Εντάξει,μπορεί να το δέχομαι,αλλά απάντα γιατρέ μου,αφού είναι λάθος γιατί σχεδόν σε κάθε ώρα και στιγμή μόνο την Κόλαση έχω στο μυαλό μου;

-Ναι,εδώ έχεις ένα δίκιο,δεν μπορώ να σου το αρνηθώ.Και για πες μου τώρα ποια είναι η συνέχεια;

Θα σου πω γιατρέ μου.Θα σου πω.Αλλά μια υπόσχεση.Ότι πούμε θα μείνει μεταξύ μας,εντάξει;Γιατί ακούγονται ότι έχεις και εσύ παρτίδες με Διαόλους και Σατανάδες.Εντάξει;

-Ναι βρε παιδί μου μην σε απασχολεί.Για συνέχισε τώρα.

Γιατρέ μου εγώ πιστεύω ότι αυτή η αναζήτηση της Κολάσεως δεν είναι τυχαία.Παντού υπάρχουν φωτογραφίες,βίντεο και ταξιδιωτικές οδηγίες που δείχνουν πως ο κόσμος περνάει καλά στην Κόλαση.

-Εσύ τα έχεις δει αυτά;

Δεν είμαι υπερήφανος,αλλά ναι τα έχω δει.Ήμουν πολύ περίεργος γιατρέ μου,και τα είδα και εγώ.Από τότε που τα είδα,το να πάω στη Κόλαση είναι για μένα κάτι το φυσικό,κάτι το νορμάλ.Σαν να το ζητάω.Αχ γιατρέ μου,δεν είμαι καλά,πείτε μου τι έχω.

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

Από την Κοσμογονία στην Έφη Σαρρή (Uncensored) by ΠΝΚΣ

Εν αρχή ην το τίποτα… και έφη Κύριος… «γενηθήτω κάτι» (για να έχουμε να ασχολούμαστε). Και είδε ότι ήταν καλό, για αρχή. Μετά όμως το βαρέθηκε και έφη… «γενηθήτω κάτι άλλο». Αλλά και αυτό το βαρέθηκε γρήγορα και έφη «γενηθήτω κάτι ενδιαφέρον τέλος πάντων». Αυτό δεν του άρεσε από την αρχή. Κάπου εκεί τον πήρε χαμπάρι ο Τσακ Νόρρις και επενέβει «Πσιτ Κύριος, δεν το χεις. Άσε την κοσμογονία σε μένα και στο τέλος θα σου αφήσω ένα πλανήτη για να παίζεις». Ο Κύριος τότε παρτακράνιασε και έφη «Γενηθήτω κάτι δυνατότερο από τον Τσα…» εκείνη τη στιγμή ο Τσακ εξαπέλυσε μια roundhouse kick και αυτό που ακολούθησε κυρίες και κύριοι είναι σήμερα γνωστό ως Big Bang.

«Έχεις τίποτα τελευταία λόγια Μεγάλε;» Και τότε ο Κύριος, για να την σπάσει στον Τσακ, έφη… Σαρρή.

Μέσα στην αναμπαμπούλα η Έφη προσγειώθηκε στον Σείριο, όπου γνώρισε τον ανώτερο πολιτισμό των ΕΛ και η ψυχή της μπολιάστηκε με την αγάπη για τις τέχνες, με ιδιαίτερη αδυναμία στην πολιτική και το τραγούδι. Όμως το μέλλον επιφύλασσε δοκιμασίες για την Έφη. Ένα θραύσμα από τον διπλανό πλανήτη Κρύπτον καθώς έκανε γκΕΛ στον Σείριο(αργότερα μαθεύτηκε ότι το θραύσμα ήταν κάψουλα που μετέφερε τον γιό του κυβερνήτη του Κρύπτον που λεγόταν Κάλ. Από το συμβάν πήρε το παρατσούκλι Καλ ΕΛ.) άφησε μια ακτινοβολία που μετάλλαξε τους ΕΛ σε ΈΛληνες. Μετά την μετάλλαξη οι ΕΛ αποφάσισαν να αφήσουν τον Σείριο δίχως λόγο και αιτία και να έρθουν στην ΕΛλάδα. Έκαναν δηλαδή την πρώτη μαλακία ως Έλληνες.

Με το που έφτασαν στην Ελλάδα, η Έφη ξεχώρισε μονομιάς ανάμεσα στις τρισβάρβαρες γηγενείς πολιτικάντισες και γι αυτό ηχογράφησε σε συνεργασία με την Λιακόπουλος music το cd «Σταυρώστε με», με τα γνωστά hit «Ρίξε μου την… ψήφο σου», «Θέλω να μπεις μέσα… στην βουλή» κλπ. Μυστήριο όμως παραμένει ακόμα το πώς χρηματοδότησε την προεκλογική της εξτρατεία.

Εντελώς άσχετα με την χρηματοδότηση ο snok, πολύ συναισθηματικό άτομο καθώς είναι, που δεν χάνει επεισόδιο από το «έχεις γράμμα», μου είπε ότι της προάλλες έστειλε πακέτο το δεξί μπούτι της Έφης στο αριστερό. Στο πλατό έγινε χαμός, εκεί να δεις κλάμα.

Επιστρέφοντας στα δικά μας… ένα Νέφελιμ ζήλεψε την επιτυχία της Έφης… (το video της στο youtube είχε σπάσει ρεκόρ ενώ τα δικά του πάτωναν…) σκότωσε τον Λάκη Λαζόπουλο και πήρε την θέση του, το ίδιο έκανε και με τον Οικονομέα και τον Καμπουράκη όπως και με περίπου 9.980.000,456 Έλληνες(και καλά Έλληνες, Νεφελίμ ήταν) που δεν την ψήφισαν.

Αυτή την στιγμή η Έφη περνάει κρίση προσωπικότητας γιατί το όνειρό της να μπει στην Βουλή δεν έγινε πραγματικότητα και γιατί τσάμπα έμαθε βαρβαρικές λέξεις όπως πχ «ΑΕΠ» και γιατί θα αναγκαστεί να περιμένει άλλα 4 χρόνια για να γίνει πρωθυπουργός. Άσε που το πακέτο δεν έφτασε στο αριστερό μπούτι και ακόμα να βρεθούνε.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Γιατρέ μου δεν είμαι καλά-Επίσκεψη 3η

Καλησπέρα γιατρέ μου.Τι κάνετε;Πως πάει;

-ΟΟ τον αγαπητό.Τι έγινε πάλι snok.Πάλι συνάντησες τίποτα;;Κανένα ΔΙΑΒΟΛΟ,Αρχάγγελο του Σκότους,τίποτα παράξενο τέλος πάντων;

Γιατρέ με κοροϊδεύεται;Εγώ σας είχα πει τον πόνο μου και εσείς γελάτε;

-Όχι ρε παιδί μου,δεν είπα τίποτε.Μην φοβάσαι αδίκως.Στο δια ταύτα τώρα.Για πες.Προς τι η νέα επίσκεψη;Τι έγινε;

Θυμάστε που σας είχα πει ότι παραμονεύω για μια νέα επίθεση του ΔΙΑΒΟΛΟΥ;

-Ναι,φυσικά.Τι έγινε;Σου επιτέθηκε;Πότε;

Πως να το πω.Τώρα είδα το αληθινό πρόσωπο του.Ένιωσα,ακόμα και τώρα που μιλάμε νιώθω την πραγματική δύναμη του.Δεν έχει καμία σχέση με τα παλιά.Είναι πιο δυνατός και πιο πολύ πιο αιμοβόρος.

-Χμ,ενδιαφέροντα προμηνύονται τα όσα θα ακούσω.Ψυχραιμία πρωτίστως.Για ξεκίνα να μου λες.

Θα στα πω γιατρέ μου.Θα στα πω,να βγάλω ένα βάρος από πάνω μου.Ήμουν ,που λέτε, ήσυχος,γαλήνιος,ήρεμος.Με τις συμβουλές σας είχα καταφέρει να απομυθοποιήσω μέσα μου τον ίδιο τον Άρχοντα του Σκότους,το ΔΙΑΒΟΛΟ.Αλλά,ξέρετε την παροιμία πίσω έχει η αχλάδα την ουρά;

-Φυσικά και την ξέρω.Αλλά,πρέπει να μου δώσεις και άλλα στοιχεία.

Το λοιπόν γιατρέ μου,δεν θέλω να στα πολυλογώ και σε κουράζω.Ήμουν που λες ήρεμος και ήσυχος.Όποιος Αρχάγγελος του Σκότους και να πέρναγε από κοντά μου και να με χτύπαγε με τα όπλα του,εγώ ατάραχος,τίποτα.Έχω πλέον καλή ασπίδα και μπορώ να τα αντιμετωπίσω όλα.Έτσι πίστευα δηλαδή ώσπου.........

-Ώσπου τι;

Ώσπου που φάνηκε μπροστά μου ο ίδιος ο Σατανάς.Μεταμορφωμένος φυσικά μη φανταστείς.Δεν τον είχα ξαναδεί σου λέω.Τόσο οι ΔΙΑΒΟΛΟΙ που σου είχα πει όσο και οι Αρχάγγελοι του Σκότους, δεν έχουν ούτε το ένα εκατοστό της δύναμης του.

-Χμ.Για πες τώρα,πάντα με ψυχραιμία,που τον συνάντησες;

Ναι.Ξέρεις γιατρέ μου,ότι εδώ που ζούμε είμαστε καλού κακού το κέντρο σε όλα τα πράγματα.Θες τέχνη εδώ,θες γράμματα εδώ,θες διασκέδαση εδώ.Οι άλλες πόλεις δεν τα έχουν αυτά,κακώς βέβαια.Έτσι που λες,έπρεπε να φιλοξενήσω για λίγες μέρες έναν φίλο μου με τη ξαδέρφη του για κάποιες δουλειές που έπρεπε να κάνουν,δηλαδή ο φίλος μου ήθελε να κάνει.

-Και τότε ποιο το πρόβλημα;

Άκου γιατρέ.Όπως σου ξαναείπα,με τις συμβουλές σου είχα καταφέρει να ήμουν ήσυχος και γαλήνιος ώσπου ήρθε αυτή,ο Σατανάς μεταμορφωμένος και με τυραννά ακόμα.Ζω ένα δράμα γιατρέ μου.

-Αυτή να υποθέσω ότι είναι η ξαδέρφη του φίλου σου;

Ναι,καλά να υποθέσετε.

-Ναι,αλλά όμως δεν μου είπες εως τώρα τι σου έκανε.Σου γδύθηκε μπροστά σου;

Γιατρέ μου νομίζω ότι γίνεστε αδιάκριτος.Αλλά τέλος πάντων.Όχι δεν μου γδύθηκε μπροστά μου.Βασικά τώρα δεν έκανε τίποτα.Απλώς με κοιτούσε.

-Και δεν μου λες από την πρώτη στιγμή που την ή τον είδες σου έκανε επίθεση με τα μάτια;

Όχι,φυσικά και όχι.Η επίθεση έγινε μια μέρα που με παρακάλεσε,ο Σατανάς εννοείται,να πάμε για καφέ αφού ο φίλος μου θα αργούσε στη δουλειά του.Εγώ τι να κάνω,δεν μπορούσα να πω όχι.Δέχτηκα.Θα μου πεις τι το 'θέλα;Έλα μου ντε!!Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο πήγαμε, για να μη στα πολυλογώ.

-Και τι έγινε;

Καθίσαμε να πιούμε καφέ και αρχίσαμε να μιλάμε.

-Για ποιο θέμα;

Αα,αυτό δεν το θυμάμαι και να με συμπαθάς.Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι στην κουβέντα το πρόσωπο της δηλαδή του Σατανά άλλαζε μορφές;

-Τι μορφές;

Ε να μια το πρόσωπο της ,μια το δικό του.

-Χμ.μπορείς να μου περιγράψεις το πρόσωπο της;

Γιατρέ μου είναι δύσκολο......

-Πρέπει να το αντιμετώπισεις.Πρέπει.

Καλά τότε.Έχει την ίδια ηλικία με μένα.Μένει σε διαφορετική πόλη βέβαια.Τώρα όσο αφορά το πρόσωπο πριν αλλάξει σε αυτό του Σατανά,ήταν το πιο ωραίο που έχω δει έως τώρα.Φορούσε γυαλιά.Μελαχρινή με χαμόγελο που μπορεί να σε κάνει πιο ευτυχισμένο ακόμα και να είσαι στο πάτο της δυστυχίας.Μιλάμε για μαγικό χαμόγελο.Να ταν τρόπος να το άκουγα και να το έβλεπα κάθε μέρα.

-Από σώμα;

Γιατρέ μου ντρέπομαι να σας το πω.Ντρέπομαι.

-Μην ντρέπεσαι.Πες μου,αντιμετώπισέ το.

Δεν μπορώ.Φοβάμαι.Κρύβει πολύ σκοτάδι το σώμα της.Δεν μπορώ να νικήσω όλο αυτό το σκοτάδι γιατρέ μου.Μην με πιέζεις.

-Καλά τότε.Και για πες μου τώρα.Πότε άρχιζε να αλλάζει πρόσωπο;

Ε,εντάξει είχαν περάσει κάμποσα λεπτά στη κουβέντα μας,και ξαφνικά βλέπω τι κρυβόταν κάτω από αυτό το ωραίο χαμόγελο και ακόμα πιο ωραίο πρόσωπο.Ο Σατανάς.Τον έβλεπα που φυσούσε ξεφυσούσε.Τα χείλη του έσταζαν αίμα.Δεν είχε σώμα.Μόνο πρόσωπο.Παντού γύρω είχε δημιουργήσει σκότος.Δεν μπορούσα να φωνάξω βοήθεια γιατί κανένας δεν θα με άκουγε.Ήμουν αβοήθητος.

-Και τι έκανες;Αυτός τι έκανε;

Τίποτε.Μόνο με κοιτούσε και άλλαζε με γρήγορο ρυθμό τα διάφορα πρόσωπα του.Εγώ στεκόμουν και μπορώ να σου πω ότι έχω ρίξει την ασπίδα μου,βλέποντας την τεράστια δύναμή του και απλώς περιμένω.......... για να πέσω στο πεδίο της μάχης.

-Και τότε τι έγινε;Έπεσες;

Γιατρέ μου για καλή μου τύχη,εκείνη ακριβώς την ώρα ήρθε ένας άλλος φίλος μου και με έσωσε.Αλλά ότι έπεσα στο πεδίο της μάχης,έπεσα.Απλώς ο φίλος μου,το κουφάρι μου τράβηξε για να μην το πάρει ο Σατανάς.

-Πο,πο πολύ μακάβρια μου τα λες ρε παιδί μου.

Καθόλου μακάβρια.Κάθε βράδυ έρχεται στον ύπνο μου και με τυραννάει.Και στον ξύπνιο μου πάλι με τυραννάει.Φαίνεται ότι έχει δώσει εντολή σε όλους τους Αρχάγγελους του Σκότους να έχουν το πρόσωπο του,όχι το κανονικό βέβαια,αυτό της κοπέλας και έτσι τον βλέπω παντού.Με ακολουθεί όπου και να πάω.Μέσα του γελάει και χαίρεται,γιατί διαισθάνεται ότι το κάστρο αργά ή γρήγορα θα πέσει.Γιατρέ μου, τι να κάνω;

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

Γιατρέ μου δεν είμαι καλά-Επίσκεψη 2η

Καλησπέρα Γιατρέ.Με θυμάστε;

-Καλησπέρα.Φυσικά και σας θυμάμαι.Είστε ο ασθενής που υποστηρίξατε ότι είδατε τον ίδιο τον Άρχοντα του Σκότους,τον ΔΙΑΟΛΟ.Τώρα τι έγινε;Τον ξανασυναντήσατε;Πώς ήταν;Τι σας είπε;Τι σας έκανε;

Γιατρέ μου καταρχήν στον ενικό.Μικρός είμαι ακόμα....Θα ξε..

-Εντάξει ότι θες.Σε διέκοψα.Έλεγες κάτι;

Ναι,ήθελα να πω,ότι τώρα το πρόβλημα που έχω είναι πιο πολύπλοκο.Πολύ πιο σοβαρό.Με πιάνει πονοκέφαλος και μόνο που το σκέφτομαι.Τραβάω ζόρι σου λέω.

-Πρώτα από όλα ψυχραιμία.Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω.Άλλωστε γιατί ήρθες σε εμένα;Ψυχραιμία λοιπόν.Τώρα θέλω αργά,ήσυχα και όσο πιο καλά μπορείς να μου περιγράψεις το πρόβλημα σου.

Ναι,θα προσπαθήσω.Τώρα γιατρέ μου είναι κάτι άλλο.Αισθάνομαι ότι δέχομαι επίθεση από παντού.Από παντού σου λέω και δεν μπορώ να αμυνθώ.Δεν ξέρω τι να κάνω.

-Ψυχραιμία.Ψυχραιμία.Για συνέχισε.Γιατί δέχεσαι επίθεση;Ποιος σου κάνει επιτίθενται;

Ο ΔΙΑΟΛΟΣ.

-Πάλι;Την προηγούμενη φορά δεν μου είπες ότι προσέχεις την κάθε κίνηση που κάνει;Τι έγινε τώρα;

Δεν ξέρω και πως να το πω.Να μωρέ αισθάνομαι ότι τώρα αφού έχει χάσει 3 φορές,έχει νευριάσει με μένα και έχει στείλει όλους τους Αρχάγγελους του Σκότους να μου επιτεθούν.

-Και πως το αισθάνεσαι αυτό;Πότε σου συμβαίνει;Πως σου επιτίθενται;

Θα στα πω όλα τώρα για να ξαλαφρώσω.Θα στα πω όλα.Δεν ξέρω αλλά κάθε λεπτό που περνάει αισθάνομαι τους Αρχαγγέλους του Σκότους να με χτυπάνε με τα όπλα τους και εγώ να μην έχω ούτε ασπίδα γιατρέ μου.

-Ψυχραιμία.Δώσε μου να καταλάβω.Ποιοι είναι οι Αρχάγγελοι Του Σκότους;

Να σου απαντήσω.Είναι απεσταλμένοι του ΔΙΑΟΛΟΥ.Ξανθοί,μελαχρινοί με ωραία σώματα,μυρίζουν ωραία,γελάνε ναζιάρικα και κρατάνε πάνω τους θανάσιμα όπλα.Όπλα που φέρνουν την καταστροφή,όπλα στα οποία δεν μπορείς να αντιτάξεις τίποτα.Δεν μπορείς να τα πολεμήσεις.

-Και που τους βλέπεις;

Είναι παντού.Βγαίνω από το σπίτι μου,τους συναντώ όπου και να πάω.Τι μετρό,τι λεωφορεία,τι τρόλλευ ,τι όταν περπατώ.Είναι παντού.Όποια δουλειά και αν έχω να κάνω,τους πετυχαίνω δίπλα μου.Με κηνυγάνε γιατρέ μου!Δεν ξέρω τι να κάνω!!!

-Ψυχραιμία.Τι όπλα έχουν;

Θανάσιμα.Όπλα μαζικής ηθικής καταστροφής.Όπλα που καταστρέφουν την ηρεμία και τη γαλήνη.

-Και πως είναι αυτά;

Ναι...Τώρα ντρέπομαι,αλλά θα στα πω.Ωραίο μπούστο που συνδυάζεται με ντεκολτέ μόνο και μόνο για να φαίνεται,ωραίες γάμπες που φαίνονται με κοντά φορέματα,ωραία πρόσωπα ευχάριστα που γελάνε ναζιάρικα και με καλούν να πάω κοντά τους,ωραίος π... ε όχι αυτό ντρέπομαι.Ντρέπομαι πάρα πολύ να στο πω γιατρέ μου.

-Μη φοβάσαι.Η ντροπή είναι μόνο φόβος.Θα μείνει μεταξύ μας ότι και να μου πεις.

Ε να όταν αυτοί οι Αρχάγγελοι Του Σκότους φοράνε παντελόνια,το μάτι μου δεν υπακούει σε μένα.Το εξουσιάζουν!

-Δηλαδή;

Τι δηλαδή;Εγώ,το μυαλό μου δηλαδή θέλει να κοιτάξει πάνω στον ουρανό,σε άσχετο μέρος αλλά όταν μπροστά είναι Αρχάγγελοι Του Σκότους το μάτι μου θα καρφωθεί πάνω τους.

-Το που όμως δεν μου το είπες ακόμα;Γιατί;

Θέλεις το που ε;Ωραία θα στο πω.Ή στο μπούστο τους ή στο πισινό τους.Ικανοποιήθηκες;

-Χμμμμ.Και τι γίνεται τότε;

Τότε είναι που νιώθω ότι δέχομαι επίθεση.Δεν έχω αμυντικό μέσο.Δέχομαι τα χτυπήματα και απλώς τα υπομένω.Αλλά πόσο άλλο;Το ξέρω καθαρά ότι τους έχει στείλει ο ΔΙΑΟΛΟΣ για να με πάρουν,να με κάνουν δικό τους,αλλά εγώ τίποτα,φυλάω θερμοπύλες.Όσο μεγαλώνω όμως,φοβάμαι μην προδωθώ και εγώ όπως ο Λεωνίδας.Γιατί το νιώθω έντονα.Κάτι θα γίνει και θα με πάρει μαζί του ο ΔΙΑΟΛΟΣ.Το αισθάνομαι ότι θέλει το αίμα μου.ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΡΕ!!!Είμαι άοπλος!!!Το ξέρω ότι κάποτε θα πέσω και εγώ στο πεδίο της μάχης!

-Για περίμενε.Δεν υπάρχει κανένας τρόπος που μπορείς να τους αντιμετωπίσεις;Κανένας μα κανένας;

Γιατρέ μου σε εκτιμώ,σε σέβομαι αλλά νόμιζες πως αν είχα βρει τη λύση θα ερχόμουν εδώ;Ορίστε λοιπόν,ακούω τις συμβουλές σου.

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007

Γιατρέ μου δεν είμαι καλά-Επίσκεψη 1η

Γιατρέ μου δεν είμαι καλά.Πραγματικά δεν είμαι.Νιώθω πως η βλάβη στον εγκέφαλο μου όσο πάει και μεγαλώνει.Πίστευα πως με το χρόνο τα πράγματα θα βελτιωθούν,θα γίνουν καλύτερα αλλά τίποτα.Όσο μεγαλώνω,τόσο πιο πολλές βίδες μου λασκάρουν.Άσε σου λέω,έχω μεγάλο πρόβλημα.

-Σιγά ρε παιδί μου,ένα ένα.Ας ξεκινήσουμε με αυτό που σε απασχολεί.

Γιατρέ μου δεν ξέρω πως να το πω,πως να το περιγράψω.

-Με δικά σου λόγια.Οι δυο μας είμαστε.Εκφράσου ελεύθερα.Μη φοβάσαι.

Ωραία.Όσο μεγαλώνω,μου έρχονται σκέψεις πάρα πολύ κακές.

-Όπως;

Να ότι έχω δει τον ίδιο τον ΔΙΑΒΟΛΟ πολλές φορές.Με έχει κοιτάξει μέσα στα μάτια σου λέω.

-Ενδιαφέρον.Θέλω να τα ακούσω όλα.Για άρχισε.

Θα αρχίσω γιατρέ μου.Θα στα πω όλα.Με το νι και με το σίγμα.Θα προσπαθήσω να βγάλω το βάρος που κουβαλάει η ψυχή μου.
Ας αρχίσω λοιπόν:
Την πρώτη φορά που είδα τον ΔΙΑΟΛΟ ήμουν μικρός.Έκτη δημοτικού πρέπει να πήγαινα.Ναι έκτη δημοτικού πήγαινα.Είχε που λες πάει όλο το σχολείο εκδρομή.Εγώ άλλο που δεν ήθελα,μια μέρα όλο ποδόσφαιρο.Και πραγματικά έτσι έγινε.Όταν φεύγαμε,τα πόδια μου είχαν πρηστεί,τα ρούχα μου είχαν σκονιστεί.Αλλά εκεί έγινε κάτι το οποίο δεν......

-Δεν;

Δεν είχα ξαναζήσει.Μου ήρθε έτσι τυχαία.

-Για πες μου.

Αφού καθίσαμε στα λεωφορεία λοιπόν για το δρόμο του γυρισμού,έγινε όπως σου είπα κάτι το αναπάντεχο.

-Πες το μη φοβάσαι.Ομολόγησε το.

Ε να,είδα για πρώτη φορά το ΔΙΑΟΛΟ.Ναι σου λέω τον είδα.

-Και πως ήταν;Τι έκανε;

Λοιπόν,ήταν ξανθός,στην ίδια ηλικία με εμένα,ίδια τάξη με εμένα.Όπως σου είπα ήταν ξανθός με γαλάζια μάτια.Χόρευε μέσα στο λεωφορείο.

-Και λοιπόν;

Τι και λοιπόν;Σε μια στιγμή που είχα σταματήσει να διαβάζω το "ΛΟΥΚΙ ΛΟΥΚ" μου,γυρνάω τα μάτια μου προς εκεί που έπεφτε ο χορός.Όχι τίποτε άλλο,αλλά ήθελα να πάω σπίτι μου να φάω.Με το που γυρνάω,έβλεπα τον ΔΙΑΟΛΟ μπροστά μου.Τον έβλεπα μπροστά μου να χορεύει,να γελάει με τα άλλα κορίτσια.Και ξάφνου ο ΔΙΑΟΛΟΣ γυρνάει και με κοιτάει και αυτός με στα μάτια.Μου γελάει.Μου λέει:"έλα σήκω να χορέψουμε!".Η ταραχή μου μεγάλη.Δεν ξέρω τι να κάνω.Ο ίδιος ο άρχοντας του σκότους είναι δίπλα μου και με καλεί να χορέψουμε.Κρύος ιδρώτας με έχει λούσει.Τα πόδια μου τρέμουν.Όμως,πάνω στην αμηχανία μου πάνω,σκαρφίζομαι ένα ψέμα:"δεν μπορώ,έχω χτυπήσει το πόδι μου".Έτσι,κατάφερα να τον ξεγελάσω,αλλά μετά.....

-Μετά τι;

Μετά για ένα μήνα ερχόταν μπροστά μου όταν περπάταγα μόνος μου,όταν κοιμόμουν.Σαν να μου είχε βάλει κοριό και με ακολουθούσε σε ότι και να έκανα.Μαρτύριο είχε γίνει η ζωή μου.Με τυραννούσε ,σαν να μην δεχόταν να παραδεχτεί ότι τον ξεγέλασα εκείνη τη φορά.Αυτή ήταν η πρώτη φορά που τον είδα.

-Η επόμενη;

Αυτή άργησε λίγο,μπορώ να πω.Βέβαια,γιατρέ μου πρόσεχα και εγώ,έβλεπα και σταματάγα τις όποιες κινήσεις έβλεπα που έκανε για να ξανασυναντηθούμε.Πρόσεχα.Αλλά το κακό έγινε.....

-Για πες μου.....

Πήγαινα Β' Λυκείου.Ήμουν παιδί της μπάλας και του χαβαλέ.Παρτίδες με άλλους/άλλες δεν πολυείχα.Γιατί όπως σου είπα,πρόσεχα τις όποιες κινήσεις που έκανε.Αλλά το κακό έγινε.Μια φορά γύριζα από το το βραδυνό σχολείο.Εκείνο το βράδυ δεν ξέρω τι με έπιασε αλλά ήθελα να περάσω από την πλατεία του Πύργου.Παράξενο πράγμα.Δεν μου είχε ξανατύχει αυτό το πράγμα.Ντε και καλά ήθελα να περάσω από την πλατεία.

-Και;

Βάδιζα λοιπόν,κάπως απρόσεχτα είναι η αλήθεια,και έστριβα σε ένα στενό για να πάω στο σπίτι μου.Εκεί όμως τον ξανασυνάντησα.Με βρήκε πάλι.Και τώρα ζητούσε εκδίκηση....

-Πες ρε παιδί μου,μην σταματάς.

Με το που στρίβω,νιώθω σαν να χτύπησα κάποιον.Τα βιβλία μου μου έπεσαν από τα χέρια.Γυρνάω,σκύβω να τα σηκώσω και ξαφνικά τον ξαναβλέπω.Μελαχρινή,με μαύρα μάτια,ίδια ηλικία.Τον κοιτάω τον ΔΙΑΟΛΟ,με κοιτάει στα μάτια.Η ίδια αμηχανία με τότε,ο ίδιος κρύος ιδρώτας.
Μου μιλάει:"Τι κάνεις snok-ακη;"
Απαντώ με δισταγμό:"Κα λα".
Μου μιλάει πάλι:"Πας σπίτι σου;"
Απαντώ πάλι με κάποια αμηχανία:"Ναι".
Και τότε είπε κάτι ο ΔΙΑΟΛΟΣ,που για κανένα πεντάμηνο μου έκανε τη ζωή κόλαση.Μου είπε:"Αχ ωραία,και εγώ στο σπίτι μου πηγαίνα,κοντά μένουμε πάμε μαζί."
Σου το λέω γιατρέ μου,πρώτη φορά ένιωθα ότι ο δρόμος για το σπίτι μου είναι ένας δρόμος που δεν έχει τελειωμό.Μέχρι να φθάσω σπίτι μου άκουσα από τον ΔΙΑΟΛΟ πως τα περνάει με τις φίλες του,τι κάνει τα Σάββατα.Αλλά αυτά ήταν τίποτε.Ξαφνικά ο ΔΙΑΟΛΟΣ σαν να θυμόταν πως τον είχα ξεγελάσει τότε και ήθελε να με εκδικηθεί.Μου λέει:"Πάμε αυτό το σάββατο για καφέ στην πλατεία;".Γιατρέ μου,ένα θα σου πω,δεν ήξερα τι να πω και τι να κάνω,τι να απαντήσω.Το μόνο που ξέρω είναι ότι όλα τα υπόλοιπα σάββατα ήμουν άρρωστος.

-Χμ.Ενδιαφέροντα τα όσα μου είπες.Τίποτε άλλο;;

Όπως καταλαβαίνεις γιατρέ μου,σιγά να μη δεχόταν και τη δεύτερη ήττα του.Τώρα το αισθανόμουνα ότι θα χτυπούσε πιο δυνατά,πιο σκληρά.Θα τα έπαιζε όλα για όλα.

-Για πες μου.

Είχα τελειώσει τις πανελλήνιες και το καλοκαίρι είχε αρχίσει.Είχα επίσης αρχίσει να καταλαβαίνω ότι η βλάβη μου του εγκεφάλου μου μεγαλώνει.Τέλος πάντων.Ένα βράδυ που λες είπαμε με κάτι παιδιά να πάμε σε ένα κλαμπ δίπλα στη θάλασσα,που μαζεύει πολύ κόσμο.Συμφώνησα και ούτε να το καταλάβω ήμουν στο κλάμπ.Τα ρεμάλια οι φίλοι μου είχαν πει,ότι θα πάμε μόνοι μας,αλλά με εξαπάτησαν.Είχαν φέρει και τα κορίτσια τους καθώς και επίσης και το ΔΙΑΟΛΟ.Ναι ναι τότε πραγματικά ένιωσα τη δύναμή του.

-Για συνέχισε.

Πήγαμε.Οι τέσσερις φίλοι μου και τα κορίτσια τους,εγώ και ο ΔΙΑΟΛΟΣ.Όσο η νύχτα περνούσε η κατάσταση δυσκόλευε.Οι φίλοι μου ήθελαν να μιλάνε,μιλάνε τρόπος του λέγειν, μόνο με τα κορίτσια τους,με αποτέλεσμα εγώ και ο ΔΙΑΟΛΟΣ ήμασταν αντιμέτωποι.Τώρα ο ΔΙΑΟΛΟΣ είχε αλλάξει λίγο εμφάνιση.Είχε βαμμένα κόκκινα νύχια,πλούσιο μπούστο,κόκκινα γυαλιά και μαύρα μαλλιά.Εγώ κρατάω όσο μπορώ.Αλλά ξαφνικά τα πάντα καταρρέουν.Έρχεται προς το μέρος μου.Μου μιλάει.Γελάει.Τα ίδια συμπτώματα,να μην τα ξαναπώ,ή να τα ξαναπώ;

-Όχι,δεν χρειάζεται.Για συνέχισε.Τι σου είπε;

Που να θυμάμαι,άκουγα νομίζεις;Ήταν τόσο δυνατά η μουσική που δεν άκουγα τίποτα.Το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι του έδωσα το τηλέφωνο μου.

-Άρα λοιπόν δεν έγινε τίποτε.

Κάτσε να δεις και μην προτρέχεις.Ένα απόγευμα γυρνώντας από την μπάλα,ακούω το κινητό μου να βαράει.Τρέχω να δω ποιος είναι,άγνωστος αριθμός.Δεν το ήξερα.Το σηκώνω,ήταν ο ΔΙΑΟΛΟΣ.

-Και;Τι σου είπε;

Με προσκαλούσε για καφέ στη πλατεία.

-Και τι έγινε;Πήγες;

Πήγα.Ναι,πήγα.Δεν ξέρω πως το αποφάσισα αλλά πήγα.Και τότε μαρτύρησα.Με περίμενε στη πλατεία ο ΔΙΑΟΛΟΣ με μια φίλη του.Καθίσαμε και αρχίσαμε να μιλάμε.Σιγά σιγά η κουβέντα εξαπλωνόταν.Δεν μπορούσα να τον σταματήσω.Δεχόμουν επίθεση,και δεν ήξερα να αμυνθώ.Τα είπαμε όλα,τι για σχολείο,τι για μαθήματα,τι για φοιτητική ζωή,τι για σχέσεις,τα πάντα.Αλλά ήθελε και άλλο να με βασανίσει.Όταν τελειώσαμε μου είπε:"Φέτος έχουμε αποφασίσει εγώ,οι φίλοι σου και οι φίλες τους να πάμε στη Πάρο,θες να έρθεις;".Παγώνω γιατρέ μου.Παγώνω.
Ένα μόνο θα σου πω:όλο το καλοκαίρι δούλευα.
Γιατρέ μου τι έχω;Θα γίνω καλά;;;;;Πείτε μου όλη την αλήθεια.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Ποιοι είναι αυτοί ρε;;

Αλήθεια ποιοι είναι αυτοί ρε;Ποιοι μας εξουσιάζουν τη ζωή;Ποιοι νομίζουν ότι μας κάνουν κουμάντο πάνω μας;Ποιοι νομίζουν ότι αξίζουν για μας,ότι είναι κάτι σε μας;Ποιοι νομίζουν ότι μπορούν να μας επηρεάσουν την καθημερινή μας ζωή;Ποιοι ρε;;;Απαντήστε μου..Ποιοι ρε;;;

Τι;Κανένας;Είπατε ''κανένας'';Μα καλά που ζείτε;;

Μάτια,μυαλό,καρδιά έχετε.Προσπαθήστε λοιπόν να δείτε ότι μεγαλώνετε,ζείτε,δουλεύετε σε μια κοινωνία την οποία την δέρνει ο φασισμός της εικόνας,κοινώς η τηλεόραση.Ναι ναι καλά διάβασες αναγνώστη μου,κάθε μέρα,κάθε ώρα,κάθε λεπτό που εσύ κοιτάς την τηλεόραση,την ίδια στιγμή σου ασκείται ψυχολογική πίεση και θα σου ασκείται μέχρι πλέον να αποδέχεσαι την υπάρχουσα κατάσταση.Μπαίνεις στον κόσμο των ψευδαισθήσεων που είναι χειρότερος από τον κόσμο των ψευδαισθήσεων των ναρκωτικών ή περίπου ίδιος γιατί και τα ναρκωτικά όπως και η τηλεόραση εξαρτήσεις είναι.Διαφωνείτε;

Προς Θεού δεν λέω ότι δεν υπάρχουν πράγματα για να δεις.Προς Θεού.Υπάρχουν και παραυπάρχουν.Το θέμα όμως είναι ότι αυτά τα έχει καλύψει ένα σκουπιδιαρό,μια φτήνια,μια υποκολτούρα.Και λίγα λέω.

Αυτοί οι άνθρωποι ρε που βγαίνουν στα κανάλια και κάνουν εκπομπές νομίζουν πως έχουν εξουσία πάνω μας.Νομίζουν ότι εμείς απλά τους ακολουθάμε.Έχω άδικο;

Αν δεις τους περισσότερους από δ'αυτους πως ζουν θα καταλάβεις.Χλιδή,πολυτέλεια,καλοπέραση.Και να πεις ότι οι περισσότεροι κάνουν κάτι σπουδαίο;

Ας πάρουμε για παράδειγμα αυτές που είναι στα πρωινάδικα.Πρώτα από όλα ο όρος ''πρωινάδικα'' έχει βγει από τα ''σκυλάδικα'' και δεν πιστεύω να διαφωνεί κανείς σε αυτό.Ένα ζάπινγκ το πρωί να κάνει κατά τις 12.00-13.00 θα καταλάβει.
Αυτές λοιπόν αν όχι όλες,τότε σίγουρα οι περισσότερες μένουν σε βίλες,έχουν πανάκριβα αμάξια,και συν τοις άλλοις έχουν και αναγνώριση έχοντας κάνει το απόλυτο τίποτα.Μάλλον έχουν κάνει και κάνει.Επί καθημερινής βάσεως τα βγάζουν όλα στη φόρα(βυζί,κώλος,μπούτια),και βλέπουμε εμείς οι χαζοτενεκέδες.Τι βλέπουμε;

Τίποτα στην πραγματικότητα,μένουμε ιδιαίτερα στον τομέα των ψυχαγωγικών προγραμμάτων με μια απόχρωση του γέλιου,ότι και καλά περνάμε καλά.Τους εαυτούς μας και τη ζωή μας ξεγελάμε.....

Και φυσικά το πράγμα αυτό έχει και συνέχεια.Η βιομηχανία της τηλέορασης συντηρεί όπως άλλωστε είναι και λογικό και τη βιομηχανία της κοινωνίας.Με τον όρο ''βιομηχανία'' εννοώ την παραγωγή ατόμων.Ας πούμε συμβαίνει ή δε συμβαίνει ρε ένα μικρό κοριτσάκι να έχει για πρότυπο την κάθε κωλοτραγουδίστρια επειδή αυτή λέει μια μαλακία,που ο Θεός να το κάνει τραγούδι,και κουνάει,αφού τα έχει βγάλει στη φόρα,τα μπούτια,τον κώλο της και ότι άλλο της έχει δώσει ο καλός Θεούλης;;;Συμβαίνει ρε ή δε συμβαίνει;Λέω μαλακίες τώρα;;

Αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε,τόσο το καλύτερο για εμάς,για τις ζωές μας,για τα μικρά παιδιά.Γυρίστε τους την πλάτη.Φτύστε τους!Ρίξτε τις ακροαματικότητες τους!Οι πιο πολλοί δεν αξίζουν,στείλτε τους στην κάδο απορριμάτων για να καταλάβουν τι περνάμε εμείς!

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΓΡΑΨΑ ΑΦ'ΟΤΟΥ ΕΜΕΙΝΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΛΙΓΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ..........

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Εκλογές 2007 (Η επόμενη μέρα )

Λοιπόν , όλα πλέον έχουν τελειώσει , τα αποτελέσματα βγήκαν και η πολιτική ζωή της χώρας αλλάζει( λέμε τώρα !) ...
Όμως αντί να καθόμαστε και να κάνουμε μακροσκελείς (και χωρίς λόγο ύπαρξης) προλόγους
ας δούμε-σχολιάσουμε ( και γιατί όχι , κουτσομπολέψουμε, βρε αδερφέ!) μερικές από τις νέες αλλά και τις
προ-υπάρχουσες παρουσίες της νέας βουλής , καθώς και τους μεγάλους απόντες!

Η διάταξη έγινε σκόπιμα με σειρά λαϊκής προτίμησης (και όχι αλφαβητική) προς αποφυγή παρεξηγήσεων :

1) Νέα Δημοκρατία a.k.a. πρώην κυβέρνηση
Οι έδρες του κυβερνώντος κόμματος δεν μειώθηκαν αισθητά. Παρ'όλ'αυτά έμειναν εκτός βουλής "ηχηρά" (τρομάρα τους)
ονόματα της πολιτικής ζωής! Εντύπωση προκάλεσε (μεταξύ μας , όχι και τόσο μεγάλη ) το γεγονός ότι έφαγε πόρτα η
μέχρι χτες υπουργός παιδείας Μαριέτα Γιαννάκου , προφανώς λόγω της ανικανότητας της στο χειρισμό των ΑΕΙ-ΤΕΙ και
του θέματος μερικών σχολικών βιβλίων στο δημοτικό !Ακόμη , έμεινε έξω και η "ωραία" κυρία της Ν.Δ. , Έλενα
Κουντουρά , όπως και ο Κώστας Καρράς.Πρώτη βγήκε η Ντόρα Μπακογιάννη στην Α'Αθηνών με τον Δ.Αβραμόπουλο και τον
Γ.Αλογοσκούφη να ακολουθούν ... Νέες παρουσίες δεν παρατηρήθηκαν.

2)ΠΑ.ΣΟ.Κ a.k.a. "ο Μεθυσμένος Ήλιος"
Και σ'αυτό το "κίνημα" παρουσιάστηκε μικρή απώλεια εδρών (αν και ήταν αναμενόμενη, λόγω ...).Και εδώ όμως είχαμε
πολλές απουσίες , όπως ο κ.Τσοχατζόπουλος και ο κ.Βούγιας (δλδ. ένα ευχάριστο μήνυμα ότι ο λαός σιγά σιγά
ξυπνάει !)Οι υπόλοιποι συνεχίζουν τη "θητεία" τους με τον κ.Λοβέρδο και τον κ.Σκανδαλίδη να είναι πρώτοι στις
προτιμίσεις στις περιφέρειές τους, και την Εύα Καϊλή να ομορφαίνει (επιτέλους ) τη βουλή.

3)Κ.Κ.Ε. a.k.a. Το κόμμα σου λαέ!!!
Εδώ είχαμε μία αναπάντεχη αύξηση των εδρών και των ποσοστών(για τα δεδομένα του κινήματος βέβαια!), με τη Λιάνα
Κανέλλη να συνεχίζει τον αγώνα της (δυστυχώς με ελάχιστους υποστηρικτές) , και επίσης με τη εκλογή για πρώτη φορά
της ηθοποιού Λίλας Καφαντάρη.Ας ευχηθούμε για τις επόμενες εκλογές ακόμα καλύτερα ποσοστά (αυτό ισχύει και για τα
άλλα "μικρά" κόμματα)!

4)ΣΥ.ΡΙΖ.Α a.k.a. Συνασπιζμός :P
Και εδώ παρατηρήθηκε αύξηση εδρών , αλλά δεν ήταν αρκετή για να βάλει στο παιχνίδι τον πολλά υποσχόμενο (προσωπική
γνώμη του συγγραφέα, αν και δεν υποστηρίζω ΣΥΡΙΖΑ) κ.Τσίπρα.Δυστυχώς δε μπορώ να κάνω εκτενέστερη αναφορά
(με το συμπάθειο κύριε Αλαβάνο) σε άλλους βουλευτές του κόμματος καθώς δε τους έχω ακουστά :P, όπως και πολλοί
άλλοι !

5)ΛΑ.ΟΣ a.k.a. "Χέρι Χέρι ... "
Η έκπληξη των φετινών εκλογών.Όχι μόνο μπήκε στη βουλή ο Καρατζαφέρης , αλλά έχει και άλλους 9 συνεργάτες στον
αγώνα του ενάντια στον 4κομματισμό!Thank God, Adonis Georgiadis is here at last !Όλοι εδώ στο blog βέβαια είμαστε
λυπημένοι να το πω ? απογοητευμένοι να το πω? τελικά θα πω ότι εκπλαγήκαμε !!! Πού είναι η Έφη Σαρρή? Μήπως έγινε
κάποιο λάθος?Τελικά οι έλληνες ψηφίζουμε πάντα αναξιοκρατικά!

Αυτά λοιπόν είναι τα νέα της ημέρας(τετραετίας) για τους 300 του ΝεωνίΔα!

Looking forward to post an article again !

Σημείωση : Θέλω να δηλώσω ,ως συγγραφέας αυτού του άρθρου (όπως και η συμπαθής ηθοποιός Βάσια Τριφύλλη), :
"Δεν ήμουνα ποτέ(χτύπημα γραφείου με το χέρι:P) σε κανένα κόμμα ... " Γιαυτό πιθανές "μεροληψίες" έγιναν κατά
λάθος :P

Ευχαριστώ !!

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007

Βάλτο (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) αγόρι μου!!!!!!

Δεν ξέρω τι έγινε.Πραγματικά δεν ξέρω.

Καταγγέλλω το σύμπαν συνωμότησε εναντίον μου.Αποφράδα μέρα η σημερινή.Μα ρε γαμώτο ούτε ένα τρίποντο;;;
Βέβαια λίγη δύναμη ήθελα.
Φταίει το καυσαέριο.Να σταματήσουν να κυκλοφορούν τα αμάξια τώρα!!!!!!

(Αν προσέξετε στον ουρανό,θα δείτε έναν ιπτάμενο δίσκο,πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα και εξωγήινοι επηρέασαν την πορεία της μπάλας!!!!!!!!!!!!

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

ΕΚΛΟΓΕΣ 2007

Ανοίγω τη TV βλέπω διαφημίσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, του τιμημένου, ΣΥΡΙΖΑ. Στις εφημερίδες τα ίδια. Στους δρόμους με τις αφίσες τα ίδια. Βλέπω δημοσκοπήσεις 14% αναποφάσιστοι. Ήμαρτον 4 χρόνια ΝΔ, 20 ΠΑΣΟΚ, πιο πριν ΝΔ πάλι, χούντα, ένας εμφύλιος κτλπ κτλπ. Και αναρωτιέμαι: Πρέπει να έρθουν οι εκλογές να δουν ποιος βγάζει τις καλύτερες διαφημίσεις για να αποφασίσει ο κόσμος τι να στηρίξει στις εκλογές;

Ύστερα κοιτάζω υποψιφιους:1) Βούλα Πατουλιδου: αθλήτρια 2) Στάθης Θεοχαρης: Αρχιστράτηγος ΕΛ.ΑΣ. για 1.000.000,25 επεισόδια 3) Ο Τάδε: Μοντέλο 4) Η Τάδε: μ_ _ _ άρα κτλπ κτλπ. Και δεν βλέπω την εξής μεγάλη προσωπικότητα

Αυτόν βάλτε και θα βγείτε με 90%

Και επειδή οι (σωστές) γενικές συνελεύσεις, είναι η ανώτερη δημοκρατική διαδικασία.

Σας παραθέτω το παρακάτω βίντεο.


Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2007

Εκλογές.......

Δεν έχω να πω τίποτις,άλλωστε τα πράγματα μιλούν από μόνα τους.....


  • Η νέα πρόεδρος της Βουλής.Ζω για την ώρα και τη στιγμή που η Έφη θα κάνει ερώτηση στο Βύρωνα......



  • Αυτό για να μην είμαστε αχάριστοι.Τώρα μίλαγα με το Βύρων και μου έλεγε ότι όποιος ξαναπεί ότι κάηκε όλη η Ελλάδα θα εκτελείται με συνοπτικές διαδικασίες.


  • Η παιδεία αναβαθμίστηκε.Όποιος έχει αντίθετη άποψη να πάει να κάνει lifting.




  • Και για να μην με πείτε ότι μεροληπτώ,να(προσοχή στην ερμηνεία που δίνει ο Τζίμης):


  • Ευχή μου είναι να διατηρηθεί το κάτωθι πολιτικό επίπεδο για να καταλάβουμε επιτέλους τη σημασία της πολιτικής συνείδησης

Σάββατο 25 Αυγούστου 2007

Τι είμαι;





Τι είμαι;Ποιος πραγματικά είμαι;;;

Μια φωνή μέσα μου:"Είσαι ο άνθρωπος,ο απόλυτος κυρίαρχος στη γη.Είσαι η λογική,διαφέρεις από τα ζώα,έχει το νου,τη σκέψη.Διακατέχεσαι από αισθήματα.Έχεις νικήσει το ένστικτο.
Ναι, το έχεις νικήσει.Πολεμάς από το όποιο μετερίζι σου έλαχε το σκοτάδι.Το βαθύ σκοτάδι.
Δεν είναι τυχαίο που μικρός φοβόσουν το σκοτάδι.Ήθελες να βγαίνεις σε φως,να αισθάνεσαι τη σιγουριά.
Βάζεις τη φύση να ακολουθεί ένα ανώτερο ρυθμό,το δικό σου.Την αγαπάς,τη φροντίζεις γιατί ξέρεις ότι από αυτή εξαρτάσαι.Η μάνα σου αυτή είναι.Άλλη μάνα δεν έχεις.
Δημιουργείς σχέσεις,φιλίες.Αγαπάς,ελπίζεις,θλίβεσαι,αναζητάς πάντα τη καλύτερη λύση.
Αγαπάς την ευθύνη.
Σέβεσαι τον συνάνθρωπο σου.Βαθιά μέσα σου ζεις τούτο:όλοι είμαστε ένα,δεν υπάρχει εγώ,εσύ αυτός.Όλοι είμαστε στο εμείς.Εμείς τούτο,εμείς το άλλο.
Προσδωκάς κάθε ώρα και στιγμή την ελευθερία από το οτιδήποτε,είτε θέλει να λέγεται φράγκα,σάρκα οτιδήποτε.
Δεν αντέχεις στιγμή την ομηρία.Θέλεις την ελευθερία."


Ξάφνου η φωνή αυτή σωπαίνει.Σιγή επικρατεί.
Κοιτάζω γύρω μου,βλέπω τα πάντα,τα επεξεργάζομαι.
Ξαφνικά μια φωνή με σκίζει και λέει:"Είσαι ο άνθρωπος,ο βιαστής των πάντων.Δεν είσαι ελεύτερος,δεν θέλεις να είσαι,δεν σου αρέσει η ελευθερία.
Επιθυμείς παντού και πάντοτε το κέρδος.
Οι σχέσεις σου επιφανειακές,δεν σου δίνουν τίποτε,δεν ανταλλάσεις τίποτε με τους συνανθρώπους σου.
Είσαι ικανός να σκοτώσεις για να κερδίσεις.
Δεν σέβεσαι το διπλανό σου.Μακριά σου να είναι και ας είναι το οτιδήποτε.
Μισείς το περιβάλλον,τη φύση.
Βάζεις φωτιά,καις δέντρα,ολόκληρα δάση για να τα κάνεις σπίτια ξενοδοχεία,βίλες,για να κερδίσεις.
Μέσα σου μια μόνο σκέψη:"δεν έχω άλλη λύση,αυτή πρέπει να κάνω και ας τα καταστρέψω.Κάποτε(με ένα κουμπί νομίζεις) όλα θα διορθωθούν,θα ξαναγίνουν όπως πριν.
Υποτιμάς τη φύση,υποτιμάς και υβρίζεις την ίδια σου τη μάνα.
Και η μάνα φύση θα σε συγχωρέσει εως ένα ορισμένος σημείο,μετά θα σε τιμωρήσει,ναι θα σε τιμωρήσει αλλά αγνοείς ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη κατάρα από το να σε τιμωρεί η ίδια σου η μάνα.
Ανόητος είσαι που νομίζεις ότι θα διορθωθούν όλα με ένα κουμπί.Το σκέφτεσαι όμως"

Και μετά πάλι σιγή.Σταμάτησε και αυτή η φωνή.Δεν κατάλαβα όμως ποιος είμαι.Όχι δεν το κατάλαβα και συγχωρέστε με...


(Τάσο μου χίλια συγγνώμη για δυο λόγους:1ον δεν βάζω φωτογραφίες από ηλεία γιατί με το που τις βλέπω κλαίω και 2ον δεν έχω το κουράγιο να γράψω άλλα)

Αφιερώνω σε όλους τους εμπρηστές-οικοπεδοφάγους το παρακάτω τραγούδι:


Τρίτη 7 Αυγούστου 2007

Πεδίο,Γράνα,Σοιβαρίτες,Τριφυλλότητα,Κρότωνας και άλλες μαλακίες.....

Και να φανταστείτε ότι Ο ΣΟΙΒΑΡΙΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ Βύρων Πολύδωρας κατάγεται από το νομό μου.....
Μάλλον εκείνη τη στιγμή που τα έλεγε αυτά είχε πάρει το "πράγμα" το καλό.Αλλιώς δεν εξηγείται.... τόσες πολλές μαλακίες μαζεμένες.
Εάν καταλάβει κάποιος τι θέλει να πει, κερδίζει τα παρακάτω:
  • 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 Ευρώ
  • Αν είναι αγόρι μια νύχτα με την Όλγα Φαρμάκη
  • Αν είναι κορίτσι μια νύχτα με τον Τσιμιτσέλη(πιο όμορφος είμαι εγώ)
  • Το νέο συλλεκτικό CD της Θέλξης με τα making of μέσα(εννοώ τα βήματα που η ίδια η αοιδός έκανε μέχρι να βρει τα σωστά ρούχα)
  • Ένα κινέζικο πολυμηχάνημα που είναι:μίξερ,μπρίκι,σίδερο,ποτήρι,μαχαίρι,πηρούνι,πιάτο,κρεβάτι μονό-ημίδιπλο-διπλό
  • Εισιτήριο διαρκείας στο Pierro's στη Μύκονο
  • Τηλεόραση με μόνο ένα κανάλι:To Star
  • Ένα μήνα κατάληψη στο πανεπιστήμιο σας
  • Πέντε δακρυγόνα αμμωνίας
  • Μισή ώρα ξύλο με γκλοπ,κλωτσιές,μπουνιές,φάπες και ότι άλλο θέλετε

Κυριακή 29 Ιουλίου 2007

Θυμήσου την εικόνα......


Η παραπάνω φωτογραφία βραβεύθηκε το 2006 ως μια από τις καλύτερες.Και πραγματικά είναι...
Κοιτάζοντας την σε πιάνει πραγματικά μια ανατριχίλα.
Απεικονίζει,αν θυμάμαι καλά,μια παλαιστίνια την οποία την διώχνουν από το σπίτι της.
Το θέμα όμως είναι άλλο.Άμα την κοιτάξεις πιο καλά,βλέπεις πολλά πράγματα.
Βλέπεις ότι αντικατοπτρίζεται πάνω στη γυναίκα ο αγώνας όλων εμάς.Πόσες φορές δεν νιώθουμε ότι πρέπει να τα βάλουμε με όλους και όλα;;
Πόσες φορές δεν νιώθουμε ότι τώρα πρέπει να κάνουμε την ''επανάσταση μας'' για να αλλάξουμε κάποια πράγματα προς το καλύτερο.
Η παραπάνω γυναίκα αγωνίζεται.Τι και αν γνωρίζει ότι οι προσπάθειες της είναι μάταιες;;Και πάλι αγωνίζεται.Παλεύει.Τρέχει καταπάνω στις δυνάμεις καταστολής με ένα μόνο σκοπό.....
Να δηλώσει πως εκείνη ότι και να γίνει θα αγωνίζεται.Θα παλέψει μέχρι το τέλος.Και ας μην έχει πάντα τα κατάλληλα αποτελέσματα,μάλλον όχι τα κατάλληλα αλλά τα επιθυμητά.
Σας αφήνω όπως λένε και οι στο χωριό μου με food for thought.........

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2007

Όταν κάποτε τελειώναν τα μαθήματα....

Η βλάβη του εγκέφαλου μου με χτύπησε στη μνήμη μου.Θυμήθηκα κάτι το οποίο το είχα το ξεχάσει....
και δεν το είχα καν καταλάβει.......αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.....


Θυμάμαι τη μέρα που τελείωναν τα μαθήματα στον Πύργο.Χαμός.
Όλοι στις καφετέριες ξέγνοιαστοι ,ελεύθεροι, έτοιμοι να ζήσουμε τους καλοκαιρινούς μας έρωτες(το λέω αυτό μήπως τύχει τίποτα αλλά που;..)....
Όλοι χαρούμενοι;;;;
Όχι.
Σε μια γειτονιά κάτι θαρρείς πως μυρίζει σαν πόλεμος.Θα ξεσπάσει κάτι σαν καταιγίδα,σαν μπόρα..... μέσα στο κατακαλόκαιρο....
Παντού ακούς αγριοφωνάρες,από παντού ακούς βρισιές....
Δυο γειτονιές βρίσκονται σε πόλεμο.
Ανάμεσα τους βρίσκεται ένα αθλητικό κέντρο.Αρκετά μεγάλο.Έχει μέσα τα πάντα.Αλλά το ζουμί τους είναι το γήπεδο ποδοσφαίρου που έχει.Όλα τα λεφτά.
Η συμφωνία του στοιχήματος είναι σαφής.
Αγώνας ποδοσφαίρου 5χ5 μέχρι τα 10 γκολ χωρίς φάουλ.Χωρίς φάουλ.Όποιος νικήσει,δικό του το γήπεδο για όλο το καλοκαίρι.Για όλο.
ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ.
Οι παίκτες θα πρέπει να είναι οι μεγαλύτεροι ηλικιακά της κάθε γειτονιάς.
Θυμάμαι ότι στις αρχές που το κάναμε αυτό η γειτονιά μου της οποίας ήμουν ο αρχηγός ως ο μεγαλύτερος,χάναμε με κατεβασμένα τα χέρια.
Κάτι 10-0,10-1.Τρελά πράγματα σου λέω.
Αυτή τη χρονιά όμως φαινόταν ότι κάτι γαμημένο πρόκειται να αλλάξει.
Δεν αντέχαμε να ξενιτευόμαστε για να παίζουμε μπάλα.Δεν αντέχαμε την ήττα.Δεν αντέχαμε την ντροπή.Δεν αντέχαμε.Το είχαμε βάλει σκοπό φέτος.
"Ρε πούστηδες ο ήλιος να ανατείλει από τη δύση,ΕΜΕΙΣ θα νικήσουμε.ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ''.
Το ματς αρχίζει.Βρισκόμαστε πίσω στο σκορ με 2-0.
Οι συμπαίκτες μου με κοιτάνε.
Εγώ ατάραχος,τους φωνάζω:''Πάμε ρε,πάμε ρε,μη τους φοβάστε,δεν ξέρουν μπάλα".
(Εν τω μεταξύ έχω ξεχάσει να αναφέρω ότι οι παίκτες της άλλης γειτονιάς παίζουν όλοι σε ομάδες,έχουν πάει σε ακαδημίες ποδοσφαίρου ενώ εμείς απλώς παίζαμε μπάλα για το κέφι μας.Για το έτσι μας....)
Όμως τίποτα.
Ότι σουτ και να κάναμε ή θα πήγαινε πάνω στον τερματοφύλακα τους ή δοκάρι.
Χάναμε ήδη με 4-0.
Εγώ να φωνάζω:''Μην τους φοβάστε ρε.Μην φοβάστε.Απάνω τους και ότι γίνει.Ορμάτε.Επίθεση.Τι έχουμε να χάσουμε;;Απάνω τους!!Δεν ξέρουν μπάλα!!!Απλώς τυχεροί είναι!!Ξυπνάτε!!!Εντάξει χάναμε παλιά αλλά σήμερα δεν θα χάσουμε από αυτούς ρε πούστη μου!!!Δεν θα χάσουμε!!!Μην τους φοβάστε ρε!!!!!!!!Ορμάτε και ότι γίνει!!!!Μην τα παρατάτε!!!"
Γιατί κάτι μέσα μου,μου έλεγε ότι θα νικήσουμε.Θα νικήσουμε..
Λίγο λίγο αρχίζαμε και παίρναμε τα πάνω μας.
Αποτέλεσμα μετά από μισή ώρα και δυο γρήγορα γκολ να ισοφαρίσουμε.
Ε ναι λοιπόν το σκορ είναι 4-4.
Όλα από την αρχή.
Οι αντίπαλοι σαστισμένοι.Δεν το περίμεναν.Δεν είχαν καταλάβει τίποτε.Απλώς έβλεπαν ότι το σκορ είναι 4-4.
Και τότε άρχισε το σφάξιμο.
Κλωτσιές,μπουνιές.
Το ματς έχει διακοπεί πόσες φορές για να παιχτεί ξύλο.
Από το στόμα μου βγάζω αίμα.Η μπλούζα μου έχει αραιά κηλίδες αίματος.
Κουτσαίνω.
Αλλά συνεχίζω.Προσπαθώ να χωρίσω τους όποιους καυγάδες γίνονται.
Μέχρι το τέλος πρέπει το ματς να διακόπηκε γύρω στις 20 φορές για να παιχτεί ξύλο.
Έφηβοι βλέπεις.Πρέπει να δείξουμε στα κορίτσια που μας κοιτάνε ότι είμαστε άντρες.
Έχουμε όμως πετύχει.Τους έχουμε εκνευρίσει.Έχουμε κερδίσει το σεβασμό τους,έστω και κρυφά.
Το ματς κυλάει.
Πηγαίνουμε μαζί.
Βάζουμε,βάζουν γκολ.
Από κοντά.
Παίζουμε τώρα κοντά στις 2 και μισή ώρες....
Αρχίζω να μην νιώθω τα πόδια μου.
Δεν πρέπει να τα παρατήσω όμως.Είμαι ο αρχηγός της γειτονιάς μου.Αν τα παρατήσω εγώ,από ποιον θα πάρουν κουράγιο οι συμπαίκτες μου;Από που θα πάρουν το παράδειγμα;;;
Μέσα όμως ευχόμουν να φάω μια κλωτσιά και να μην νιώθω καθόλου πλέον τα πόδια μου.Να τελειώσει εδώ ρε παιδί μου.
Δεν ξέρω γιατί αλλά μέσα μου,ένα μέρος του εαυτού μου έχει συμβιβαστεί με την εως τώρα πορεία.
Είναι ευχαριστημένο.Όσα μπορούσαμε να δώσουμε,τα δώσαμε.
Ένα άλλο μέρος του εαυτού μου όμως αρνείται πεισματικά να υποχωρήσει,αρνείται να υποκύψει στο πόνο,αρνείται με όλες του τις δυνάμεις να τα παρατήσει.
Αυτό είναι το οποίο με κρατά όρθιο.
Αυτό μου δίνει δύναμη.
Υπομένω όλες τις κλωτσιές και αγκωνιές που δέχομαι.Κρατώ την ψυχραιμία μου.Πείθω τον εαυτό μου ότι θα μιλήσω και εγώ αλλά διαφορετικά.
Το ματς είναι στο 9-9.Τα πάντα κρέμονται από μια κλωστή.Τα πάντα.Η νίκη και η ήττα,δυο έννοιες που χωρίζονται μεταξύ τους με μια λεπτή γραμμή.Τείνουν να γίνουν το ίδιο.Τείνουν να ταυτιστούν.
Κερδίζουμε κόρνερ.
Κουτσαίνοντας φθάνω στην περιοχή.
Δεν έχω άλλες δυνάμεις.Δεν πρέπει όμως και να τα παρατήσω.Δεν θέλω να τα παρατήσω.Θα με πάρουν από εδώ ή σηκωτό ή νικητή.Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει.Δεν θέλω να υπάρχει.Αρνούμαι να δεχτώ ότι υπάρχει.
Το κορνερ εκτελείται.
Χάνουμε τη μπάλα και βγαίνουν την αντεπίθεση.
Μαζεύω όλες μου τις δυνάμεις,τα πάντα,ότι έχω και δεν έχω, και τρέχω να τους προλάβω.
"Ρε πούστηδες εμείς θα σας νικήσουμε",άκουγα από μέσα μου.
Τρέχω.
Μια σκέψη.Η μόνη λύση.
Πρέπει να κάνω βουτήξω και να κάνω τάκλινγκ και να πάρω την μπάλα για να τη δώσω μπροστά.Αν πετύχει νικήσαμε.
Είναι μπροστά δυο δικοί μας με κανέναν δικό τους.
Πρέπει να το κάνω.
Παίρνω μια βαθιά ανάσα.Εύχομαι να πετύχει.Κλείνω τα μάτια.Βουτάω.
Μετά δεν θυμάμαι τίποτα.
Άκουσα φωνές και γέλια,κραυγές:''γκοοοοοοοοοοοοολ,γκοοοοοοοοοοοοολ".
Μετά δεν θυμάμαι τίποτα.
Το καλοκαίρι απλώς παίζαμε στο γήπεδο που νικήσαμε.
Από το γήπεδο έφυγα κουτσαίνοντας.Δακρύζοντας αλλά όχι από πόνο.
Η μπλούζα μου έχει ματώσει.
Λες και ήμουν κοντά σε πυροβολισμούς.
Δεν το βάλαμε ποτέ κάτω.
Τι και αν χάναμε τις προηγούμενες φορές συνέχεια;
Τι;
Αποφασίσαμε σε ένα παιχνίδι να παίξουμε έχοντας την σκέψη στο μυαλό μας πως ότι και αν γίνει,ότι και αν συμβεί εμείς ένα πράγμα θα ξέρουμε.
Αρνούμαστε να δεχτούμε την ήττα.Την όποια ήττα.
Ότι και αν γίνει.
Αρκεί να είχαμε θέληση,πείσμα και σωστή τακτική..............

Παρασκευή 20 Ιουλίου 2007

Φαντασία να έχεις(και κανα άλλο)..........................

Από μικροί στο γυμνάσιο κάναμε τη δουλειά.Θυμάμαι στα Θρησκευτικά Γ' Γυμνασίου λίγο έλειψε να φάμε αποβολή(τα αγόρια μόνο μη νομίζετε).
Βγάζαμε τίτλους και γελάγαμε.
Μερικούς τους θυμάμαι και σας τους παραδίδω.




  • ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΜΕΓΕΝΘΥΝΑ ΤΟ ΠΟΥΛΙ ΜΟΥ
  • ΑΓΓΙΓΜΑ ΨΩΛΗΣ
  • ΑΔΕΛΦΟΜΑΖΩΜΑΤΑ
  • ΠΑΡΤΟΥΖΟΣΚΩΡΠΙΣΜΑΤΑ
  • ΑΕΡΟΚΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ
  • ΑΜΕΡΙΚΑΝ ΠΕΗ
  • ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΚΩΛΟ ΔΙΑΒΑΙΝΕ...
  • ΑΥΤΟΣ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΑΝΙΣΤΗΡΙΑ
  • ΒΑΘΥΤΕΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
  • ΒΟΡΕΙΟΣ ΚΩΛΟΣ
  • ΓΑΜΙΑΣ ΑΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  • ΓΑΤΟΥΛΑ ΜΕ ΤΗ ΡΟΖ ΤΡΥΠΟΥΛΑ
  • ΓΙΟΥΡΟΒΥΖΙΩΝ
  • ΕΝΑ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΒΛΙ ΓΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
  • ΕΝΩ ΕΣΥ ΠΗΔΙΟΣΟΥΝ
  • Η ΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΩΛΟ ΡΑΝΤΟ
  • Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΣΟΥΛΕΣ
  • Η ΝΤΑΡΠΑΧΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ 3 ΣΩΜΑΤΟΠΗΔΑΚΕΣ
  • ΘΩΡΗΚΤΟ ΚΑΒΛΕΡΩΦ
  • ΙΝΤΕΡΑΡΑΠΙΚΑΝ
  • ΚΑΒΑ ΜΠΟΥΤΑΡΑ
  • ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΟΥΝΙ
  • ΚΑΛΛΙΟ ΔΥΟ ΣΤΟ ΚΩΛΟΜΕΡΙ ΠΑΡΑ ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΕΙ
  • ΚΟΛΕΘΡΙΑ ΣΧΕΣΗ
  • ΚΩΛΑΡΑΚΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΗΦΟΡΟ
  • ΜΑΡΚΟ ΚΟΛΟ
  • ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΩΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ
  • ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΣΤΥΣΗ
  • ΜΟΥΝΟΜΑΧΟΣ
  • ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΝ ΞΕΠΕΤΑΞΕΣ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
  • ΞΕΣΚΙΣΜΑ ΣΤΟ ΟΡΙΑ ΕΞΠΡΕΣ
  • Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΞΕΚΟΛΙΔΙΩΝ
  • Ο ΖΟΡΟ ΖΟΡΙΖΕΤΑΙ
  • Ο ΚΑΛΟΣ Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΤΟΥΖΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
  • Ο ΜΙΚΡΟΣ ΞΕΚΟΛΙΑ
  • Ο ΠΟΥΤΑΝΙΚΟΣ
  • Ο ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΗΣ ΨΩΛΟΥΝΤΑ
  • Ο ΠΡΩΚΤΟΠΟΝΤΙΚΑΣ
  • ΟΠΙΣΘΟΓΑΜΙΚΗ ΚΟΜΠΑΝΙΑ
  • ΠΑΛΟΥΚΙ ΛΟΥΚ
  • ΠΟΚΑΧΩΝΟΝΤΑΣ
  • ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙ
  • ΠΡΙΜΑ ΚΩΛΑΡΙΝΑ
  • ΠΡΩΚΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
  • ΠΡΩΚΤΟΔΙΚΕΙΟ
  • ΠΡΩΚΤΟΡΕΙΟ ΜΟΝΤΕΛΩΝ
  • ΠΡΩΚΤΟΣ ΑΠΡΟΟΠΤΟΥ
  • ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΚΑΥΛΙ
  • ΣΕΞΟΡΚΙΣΤΗΣ
  • ΣΟΥΦΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ
  • ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ ΘΑ ΣΤΟΝ ΣΦΥΡΙΞΩ 3 ΦΟΡΕΣ
  • ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΠΡΩΚΤΩΝ
  • ΤΑ ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΡΟΝΕ
  • ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
  • ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΟΥ ΝΤΟΡΙΑΝ ΠΕΗ
  • ΤΟ ΡΕΜΑ ΤΟΥ ΠΟΥΤΣΟΠΝΙΧΤΗ
  • ΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΠΟΥΛΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ
  • ΥΠΕΡΚΩΛΙΚΗ ΔΟΣΗ



Μπορείτε να βγάλετε και τα δικά σας.Τα περιμένω...........

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

Μη σταματάτε,μη σταματάτε............και άλλο.......

Μη σταματάτε.Μη σταματάτε.Μη σταματάτε.
Και άλλο.
Συνεχίστε.
Και άλλο.
Limit of us is only the sky.
Only the sky.Not the clouds.Only the sky.
Γιατί σταματήσατε;;;Κουραστήκατε;;;
Σιγά......
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει......
Το τι θα κερδίσουμε.....
Το τι ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ....
ΤΙ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ.......
τα οφέλη ρε παιδί μου....
τα οφέλη......
τα θετικά των πράξεων μας..........
Μη σταματάτε.Μη σταματάτε.Μη σταματάτε.
Τι είναι αυτό δέντρο;;;
Να το κάψουμε.Άχρηστο είναι.Σε τι μας ωφελεί;;;;;
Χτίζουμε μια πολυκατοικία και καταπολεμούμε την ανεργία και την αστικοποίηση....
Ξέρετε πόσοι θα βρουν δουλειά στην πολυκατοικία ή καλύτερα στο μπλοκ των μεζονέτων;;;;;
Πολλοί νέοι....
Γι' αυτό σας λέω....
Κάψετε τα όλα.
ΟΛΑ.
Να μην μείνει τίποτα.
ΤΙΠΟΤΑ.
Τι είναι αυτό θάλασσα;;;
Έλα μωρέ τώρα.........
Βάλε την αποχεύτεση να τελειώνει εκεί.....
τα πλοία να κάνουν ανακύκλωση των λαδιών τους....
Ποιόν θα πειράξει δηλαδή;;;;
Σιγά μωρέ θα φτιάξουμε μεγάλες πισίνες.......
Σιγά και τα ψάρια.........
τα φρέσκα.......
σιγά.......
Φτιάχνουμε εκεί πέρα 5-6 ενυδρεία και να σου εκεί ψάρι να δει το μάτι σου.......
Ακούς εκεί τώρα........
Θα αφήσουμε κανα δυο τρεις παραλίες(στη Μύκονο) έτσι για να πηγαίνουμε με τα κότερα μας να αράζουμε και να ξεχνάμε τα βάσανα του χειμώνα...
Ναι ρε τα βάσανα......
Βάσανο είναι αν δεν ξέρεις τι να βάλεις να φορέσεις.......
Βάσανο είναι αν δεν ξέρεις τι να κάνεις τα λεφτά σου...
Βάσανο είναι που η χώρα μας δεν έχει πολλά πράγματα στην παραλιακή.....
Βάσανο είναι ρε που η κάθε βάρδος πρέπει να ψάξει να βρει να φοράει αληθινό δέρμα για να βγει να τραγουδήσει......
Πουτάνα αρκούδα ξέρουμε που μένεις....
Ξέρουμε.....
Το τρίχωμα σου δεν σου ανήκει....δεν έχει κάποια αξία....
ΦΕΡΤΟ ΠΙΣΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αυτό μας έλειπε τώρα.....
Γι αυτό σας λέω
ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ.ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ.
ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟ.

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007

Βρε κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει,κάτι μου θυμίζει............

Βλέπω και ξαναβλέπω αυτά τα δυο βίντεο και μου θυμίζουν τον Πύργο.Γιατί ρε γαμώτο;





Τι να συμβαίνει άραγες;;;;;Μήπως έχω καεί τελείως;;;;;;;;

Σάββατο 7 Ιουλίου 2007

Έκτακτο:Βοηθήστε καλέ!!!!!....



Ρε παιδιά δεν το είχα στο πρόγραμμα να γράψω.Το ορκίζομαι στη ζωή του Βοσκόπουλου....
Δεν θα έγραφα.... αλλά επειδή με διέπει μια καλοσύνη θέλω να βοηθήσω πραγματικά μια συνάνθρωπο.Πραγματικά.
Θέλω να τη βοηθήσω.
Έβλεπα STAR (ΣΚΑΣΜΟΣ σε όποιον γέλασε) και άκουσα ότι μια κοπέλα θα ξαναγυρίσει στο σχολείο για να ξανακερδίσει τη γνώση....
Να διευρύνει τους ορίζοντες της...
Καλά μα ποιά είναι;;;
Η ΣΑΣΑ ΜΠΑΣΤΑ......
Λοιπόν περιμένω από εσάς κάποια βοήθεια για τα SOS της Γ' Λυκείου γιατί το κορίτσι φέτος δίνει πανελλήνιες....
Τα SOS παιδιά.......
Τα SOS.....
Τι να προσέξει,που να δώσει πιο πολύ προσοχή.....
Αυτά.
Και τώρα δείτε μια μελλοντική φοιτήτρια........... συναδέλφισα τολμώ να πω.
Άντε Σάσα μου και του χρόνου ΜΑΖΙ στις πορείες.....
ΜΑΖΙ θα την πέσουμε στην κόκκινη ζώνη........(ΔΕΝ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΚΑΛΑ ΤΑ Μ.Α.Τ.)
ΜΑΖΙ θα φωνάζουμε "ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
ΜΑΖΙ,ΜΑΖΙ,ΜΑΖΙ,ΜΑΖΙ.........................................................................................
Βλέπετε ρε;;;
Βλέπετε;;;;
Το κορίτσι ξέρει.....
Θέλει να πετύχει στη ζωή,να δημιουργήσει.......
Θέλει να ανέβει κούτσα κούτσα και όχι ..............................................................................................
Σαν άλλες...........
Άντε τώρα.................
Μπράβο Σάσα μου,Μπράβο.....
Είσαι το πρότυπο αγωνιστικότητας σε αυτή τη ζωή............
Ποιος Che Guevara τώρα;
Ποιος;;;;;;Ποιος να συγκριθεί μαζί σου,Σάσα μου,ποιος;
Δηλαδή τώρα φαντάζομαι ότι κάθε γονιός,όταν δεν διαβάζει το παιδί του, και τεμπελιάζει θα του λέει:
"Διάβασε βρε,διάβασε.Πάρε για παράδειγμα και λίγο τη Σάσα τη Μπάστα.Τα πάντα για τη γνώση.Τα πάντα."



  • Κοιτάτε τι μουσική παιδεία έχει το κορίτσι,Αμαρτία είναι να μην πάει Ιατρική.(Και λέω Ιατρική γιατί η ίδια έχει πει ότι θέλει να γίνει ουρολόγος(?),(έτσι το λένε?) ή πεολόγος(?);Θα σας γελάσω............................................................


  • Ξανά μουσική παιδεία της ιδίας...


  • Και ξανά μουσική παιδεία ανίδεοι.......


  • Και τώρα λίγη εικαστική παιδεία.......


  • Θαυμάστε ευφράδεια λόγου και ποικιλία γνωστικών αντικειμένων άχρηστοι........

Κυριακή 24 Ιουνίου 2007

Ο jimvend για τη συναυλία του Αγγελάκα....

Ακούω ΤΡΥΠΕΣ όσο και αν φαίνεται παράλογο από 8 χρονών. Άθελα μου βέβαια καθώς ο αδελφός μου ήταν αυτός που άκουγε στο σπίτι, με αποτέλεσμα θέλοντας δεν θέλοντας τα άκουγα και εγώ μαζί του.


Μπορεί για μένα σε αυτή την ηλικία να ήταν υπερβολικό να ακούω τέτοιου είδους μουσική και γι αυτό δεν μου πολύ άρεσε, αλλά κάποια τραγούδια, όπως «τα κανονικά παιδιά» ήταν για μένα κάτι παραπάνω από νανούρισμα, από ένα παιδικό τραγούδι, είχε να μου δώσει κάτι παραπάνω από αυτά μίλαγε για παιδιά που στερούνται ότι εγώ έχω και θα έχω σε αυτή τη ζωή.

Μεγαλώνοντας άρχισα να ακούω συστηματικά ροκ μουσική (ελληνική κυρίως) έτσι οι ΤΡΥΠΕΣ είχαν γίνει το αγαπημένο μου συγκρότημα. Οι στίχοι τους με δημιουργούσαν, φτιάχνανε την προσωπικότητα μου.

Ώσπου έμαθα ότι οι ΤΡΥΠΕΣ διαλύθηκαν και μαζί τους για μια στιγμή διαλύθηκαν όλα μου τα παιδικά όνειρα όλες μου οι παιδικές ανησυχίες. Στεναχωρήθηκα υπερβολικά «τέλος» σκέφτηκα «δεν θα ακούσω καινούργια κομμάτια τους, δεν θα τους ακούσω ποτέ live».

Τέλος πάντων πέρασαν κάποια χρόνια και πέρσι έμαθα ότι ο Αγγελάκας έχει φτιάξει ένα συγκρότημα τους Επισκέπτες (για τον Βελιωτη δεν είχα ακούσει τίποτα ) μόνο που δεν ήταν ροκ.

Έτσι ένας ξάδελφος μου έφερε το CD. Βάζω να το ακούσω «περίεργη μουσική» έπειτα «η φωνή του Αγγελάκα», «καλό κομμάτι, καλός και ο Αγγελάκας αλλά δεν είναι ροκ δεν είναι ΤΡΥΠΕΣ» σκέφτηκα.

Έτσι με τον καιρό άρχισα να το αποδέχομαι άκουσα όλα τα κομμάτια και τα περισσότερα μου άρεσαν.

Ώσπου την προηγούμενη εβδομάδα έμαθα από τον snok ότι θα τραγουδήσει στο schoolwave με τους Επισκέπτες «αν και ολόκληρη την χρονιά είχα μάθει ότι έκανε live με τον Βελιώτη δεν ήθελα να πάω γιατί είμαι νέος για να αρχίσω τα ναρκωτικά».

Έτσι συναντιόμαστε χθες με τον snok και πάμε schoolwave. Εκεί κάτι ερημιδες κάνανε κόλπα με skateboard και BMX, παντού καφρίλες γιατί έπαιζαν εκείνη την ώρα κάτι μαθητικά συγκροτήματα σκληρή metal μουσική.

Εκεί συνάντησα και ένα συνάδελφο από την σχολή «καμένος» και αυτός με τις ΤΡΥΠΕΣ.

Κάποια στιγμή τελειώνουν τα μαθητικά συγκροτήματα μου λέει ο snok τώρα θα βγει ο Αγγελάκας η αγωνία κατακόρυφη και ο snok δίπλα μου να μιλάει με μια κοπέλα για χιπ χοπ «τι λένε τέτοια ώρα οι καμένοι» σκέπτομαι.

αυτό έπρεπε να κοπεί για δυο λόγους:1.δεν μίλαγα αλλά μάγευα και 2 δεν είμαστε καμένοι....να σημειωθεί ότι η κοπέλα είχε μείνει σύξυλο από τις γνώσεις μου αλλά και την κορμοστασιά μου, snok

Ώσπου κάποια στιγμή εμφανίζεται στην σκηνή ο Γιάννης.Πανικός όλοι φωνάζουν. Αρχίζει να τραγουδά επισκέπτες τραγουδούμε και χορεύαμε και εμείς μαζί του.

Κάποια στιγμή σκέπτομαι αυτή είναι η φωνή που ακούω τόσα χρόνια που με μεγάλωσε που μου έμαθε τόσα πράγματα. Παγώνω, σταματάω τον χορό, θέλω να κλάψω.

Ύστερα ξυπνώ, αρχίζω να χορεύω πάλι ,τώρα όμως, πιο δυνατά χάνομαι στη μουσική και στην φωνή του το ζω πιο έντονα. Ύστερα παίζει τρύπες, πωρώνομαι αφάνταστα ,αγκαλιάζω τον snok και χανόμαστε και οι δυο στο ρυθμό,στη μουσική,στους στίχους.

Κάποια στιγμή παίζει το «Σιγά μην κλάψω» ξεσηκώνεται όλος ο κόσμος.Είναι τρέλα.

Φτάνει η στιγμή που λέει τέλος και φεύγει όλοι φωνάζουν κι Άλλο και Άλλο μαζί και εγώ με φωνή αδύναμη από την κούραση.

Ξαναβγαίνει στη σκηνή και τραγουδά ΤΡΥΠΕΣ.

Ύστερα τελειώνει και ανάβουν τα φωτά, δεν θέλω να φύγω, θέλω να ακούω ΤΡΥΠΕΣ όλη νυχτα.Αλλα η συναυλία έχει τελειώσει, πρέπει να φύγω.

Η καλύτερη συναυλία που έχω πάει καλύτερη και από τους Iron Maiden που είχε 20.000 κόσμο.

Υ.Γ.: όποιος ενδιαφέρεται τα 10 καλύτερα τραγούδια των ΤΡΥΠΕΣ:1)Από μια άδεια καρδιά2)Δεν χωράς πουθενά 3)Εδώ4)Ένα πληρωμένο τραγούδι 5)Γιορτή 6) Ταξιδιάρα ψυχή 7) Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς 8) Πάρτι στον 13ο όροφο 9)Ακούω την αγάπη 10) Χάρτινο τσίρκο

Αδυνατώ..........

Αυτό θα είναι το τελευταίο μου άρθρο.Δεν θα ξαναγράψω μέχρι τις 27 Ιουλίου.Όχι,δεν θα ξαναγράψω.Όχι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο αλλά κυρίως γιατί γράφω συνέχεια με αποτέλεσμα να "καίω" ορισμένα άρθρα,όπως πολύ σωστά μου έχουν υποδείξει κάποιοι καλοί μου φίλοι(πολλά ευχαριστώ στον anastasios).

Δεν είχα πάει ποτέ σε συναυλία.Τουλάχιστον μεγάλη.Σε όσες συναυλίες και αν έχω πάει ο κόσμος πολύ λίγος.Ίσως λόγω επαρχίας,ίσως λόγω ιδιαίτερων μουσικών(;) προτιμήσεων.Δεν έχω δει δηλαδή πολύ κόσμο μαζεμένο.Δεν έχω δει πολύ κόσμο να χτυπιέται,να διασκεδάζει,να βρίσκεται ρε παιδί μου σε άλλο κόσμο.
Χτές,Σάββατο 23 Ιουνίου 2006 πήγα στον Κεραμεικό.Στην Τεχνόπολη.Γινόταν όπως κάθε χρόνο τα τελευταία τρία (;),θα σας γελάσω το,το καθιερωμένο schoolwave.
Τα συγκροτήματα,ή καλύτερα τα μαθητικά συγκροτήματα πολλά.Κυρίως βέβαια ροκ και μάλιστα σκληρό.Δυστυχώς για μένα τα hip hop συγκροτήματα έχουν εμφανιστεί νωρίς και δεν τα έχω προλάβει.Τέλος πάντων....
Η ώρα περνάει ευχάριστα.Επιδείξεις bmx,graffitti και πολλά φρικιά... :Ρ.Ναι πολλά φρικιά.Πολλοί αποτυχημένοι.Πολλοί τελευταίοι.Όλοι τους σχεδόν ατημέλητοι,μαλλιάδες με μαύρα ρούχα.
Και μέσα σε αυτούς και εγώ.ΚΑΙ ΕΓΩ.ΝΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ.ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ.
Η ώρα έχει φθάσει περίπου 23:15 ώσπου εμφανίζεται εκείνος.Ο ένας,ο μοναδικός.Είμαι έτοιμος να κλάψω.Επιτέλους(!) τον βλέπω από κοντά.Θα τον ακούσω επιτέλους(!) ζωντανά.
Μα καλά,για ποιόν μιλάω επιτέλους;;;;
Για τον Ρουβά;;;Για τον Τσαλίκη;;;Για τον Πετρέλη;;;Για τον Χ;;;;
ΟΧΙ.Ατυχήσατε.
Μιλάω για τον Γιάννη Αγγελάκα.Τον πάλαι ποτέ τραγουδιστή των Τρύπες..Ο μόνος άνθρωπος από τη ροκ μουσική σκηνή ο οποίος μπορεί να μου μιλήσει κατευθείαν μέσα στην ψυχή μου...
Ο μόνος ο οποίος μπορεί να με συνεπάρει.Να με ανεβάσει ψηλά.....
Το κοινό με το που εμφανίζεται ο ΓΙΑΝΝΗΣ παραληρεί.Χειροκροτήματα.Κραυγές.Σφυρίγματα.
Και αυτός ανταποδίδει με μια μόνο φράση:"Καλησπέρα παιδιά,καλησπέρα schoolwave".Και αρχίζει η τελετή.Κάτι σαν μυσταγωγία ήταν.ΟΧΙ.Δεν έχω ξανανιώσει έτσι.
Ξεκινάει νομίζω με το τραγούδι "Άγρια των άστρων μουσική".Σιγά αρχίζουμε όλοι μας να μεταφερόμαστε σε έναν άλλο κόσμο......
Συνεχίζει με διάφορα άλλα τραγούδια....
Σε όλα πραγματικά γίνεται χαμός.....όμως τίποτα δεν συγκρίνεται με το παρακάτω....
Η ώρα έχει φθάσει περίπου 23:50.Όλοι μας εξουθενωμένοι.Τα χέρια μου έχουν μουδιάσει από το πολύ χειροκρότημα.Δεν τα νιώθω.Η μπλούζα μου έχει κολλήσει πάνω μου από το πολύ ιδρώτα.Ο Δημήτρης δίπλα μου τα ίδια.Έχουμε στην κυριολεξία σκάσει.Παρόλα αυτά συνεχίζουμε να τραγουδάμε.
Μέχρι τώρα έχουμε τραγουδήσει σχεδόν όλα τα τραγούδια του:
Από το "διάολε μου κρύβεις το Θεό" μέχρι το "Ακούω την αγάπη" ,και από μέχρι το "Μέσα μου αέρας που φυσά" μέχρι το "Βάλε φωτιά σε ότι σου καίει,σε ότι σου τρώει την ψυχή,είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή"...
Από τα ηχεία ακούγεται μια φωνή.Κάτι σαν ουρλιαχτό.Στη συνέχεια ένας μπαγλαμάς.Το κοινό παραληρεί.Θα πει το "Σιγά μην κλάψω" λέω στο Μήτσο.Εκείνος συμφωνεί κάνοντας ένα νεύμα.Δεν έχει δύναμη ούτε να μιλήσει.
Το τραγούδι αρχίζει.Ο ΓΙΑΝΝΗΣ τραγουδάει.Έχει ιδρώσει.Τα μαλλιά του έχουν κολλήσει στο πρόσωπο του.Η μπλούζα του έχει κολλήσει στο σώμα του.Και όμως τραγουδά.Είναι τώρα έτοιμος να πει το:"Σιγά μην κλάψω,σιγά μην φοβηθώ".
Εκείνη τη γαμημένη στιγμή νιώθω σαν να με χτυπάνε 20.000 V.Το σώμα μου και το μυαλό μου πλέον είναι δυο έννοιες αντίθετες.Και τα δυο δεν υπακούν πλέον σε κανένα.
Πιανόμαστε με τον Μήτσο αγκαλιά και χοροπηδάμε.Τραγουδάμε όσο πιο δυνατά μπορούμε.Κάνουμε λες και κάποιος μας έχει βάλει στη πρίζα.Τραγουδάμε.Νιώθουμε τον ηλεκτρισμό στον αέρα.Η υψωμένη γροθιά ΤΟΥ σημαίνει πολλά.Σημαίνει τα πάντα.Δεν έχουμε άλλες δυνάμεις.Και όμως παραμένουμε αγκαλιασμένοι και τραγουδάμε.Ουρλιάζουμε.
Ο κόσμος δίπλα μας είναι σαν να μας ακολουθεί.Ή εμείς να ακολουθούμε τον κόσμο.Άλλοι να κλαίνε.Άλλοι να έχουν σηκώσει ψηλά τα χέρια λες και έχουν παραδοθεί....Άλλοι απλώς σκυφτοί να σιγοτραγουδάνε και να κουνιούνται σύμφωνα με το ρυθμό.Όλοι μας έχουμε αφεθεί.Είναι σαν να έχει παγώσει ο χρόνος.Μακάρι να είχε παγώσει για πάντα ο χρόνος...
Τέτοιο πράγμα δεν το είχα ξαναζήσει....
Το τραγούδι συνεχιζόταν.Όλοι μας αρνιόμασταν να ησυχάσουμε.Αρνιόμασταν πεισματικά να παραδοθούμε στη κούραση μας.
Σηκώναμε κεφάλι.....
Ο Μήτσος σε μια στιγμή έχει σταματήσει να χοροπηδά και έχει αφεθεί στο ρυθμό.Λες και προσπαθεί να χωνέψει με τη μια το τραγούδι.........
Εγώ είμαι έτοιμος να βάλω τα κλάματα......
Πρέπει να δακρύσω ρε.......
Και όμως κάτι μαγικό μέσα μου μου δίνει τη δύναμη να συνεχίσω να τραγουδώ,να συνεχίσω να χειροκροτώ και ας μη νιώθω πλέον τα χέρια μου...
Κάτι μαγικό....
Δεν φανταζόμουν καν ότι υπάρχει.....
Το τραγούδι αυτό μου μιλάει κατευθείαν μέσα μου....δεν μου αφήνει περιθώρια για σκέψη,μόνο για πράξη:"Σιγά μην κλάψω,σιγά μην φοβηθώ,θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω".....
Το τραγούδι είναι μαγικό...
Όλα εκείνη τη στιγμή είναι μαγικά......
Λες και είναι βγαλμένα μέσα από κάποιο παραμύθι που μας έλεγαν μικροί για να κοιμηθούμε....
Πλέον δεν πατάμε στη Γη..
Πλέον δεν πατάμε στο έδαφος....
Αιωρούμαστε σαν τα σύννεφα πριν από τη μπόρα....
Εκείνη τη στιγμή δεν είχε απολύτως τίποτα σημασία.....
Ποιος είμαι,που πάω,τι θέλω να κάνω,τι ζητάω....
και όχι δεν είναι κατάσταση έκστασης....όχι
είναι πραγματική ψυχαγωγία που πηγάζει μέσα από έναν πραγματικό καλλιτέχνη ...
γιατί ο άνθρωπος είναι καλλιτέχνης......
έχει να σου δώσει κάτι.....
έχει να σου πει κάτι....
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
Το τραγούδι τελείωσε.Η συναυλία τελείωσε.Όλοι μας έχουμε μείνει αποσβολωμένοι.Άφωνοι.Μαλάκες ρε παιδί μου....
Δεν ξέρουμε που να πάμε,τι να κάνουμε,ποιοι είμαστε.....
δεν περπατάμε......
απλώς τα φτερά μας ακουμπάνε στη Γη....απλώς
Το βράδυ το σημερινό δεν έχω κοιμηθεί καθόλου....
Δεν μπόρεσα...
Το τραγούδι αυτό και γενικότερα που τον είδα από κοντά μου χάλασε την όποια ηρεμία είχα....
Αδυνατώ.........

  • "Σιγά μην κλάψω"



  • "Η γιορτή"


  • "Ακούω την Αγάπη"


  • "Η γιορτή" στο schoolwave 2007


  • Ο Γιάννης για την τηλεόραση