Απελπισιας και Παράνοιας Γωνια.

Σου ειπαν ελα. Μπες μεσα. Εδω ειναι τα καλυτερα. Μπες σε λεω! Τετοιο πολυκαταστημα δεν ειχε ματαδει ο κοσμος. Πουλουσε τα παντα σε εξαιρετικη ποιοηττα, λιγο ακριβα βεβαια, αλλα το καλο πραμα αξιζει. Κι υστερα αμα το αποκτησεις θα χεις να λες κιολας οτι "τ'αγορασα απο'κει!" και θα φουσκωνεις απο καμαρι επειδη τα χες καταφερει... Ειχες δουλεψει μια ζωη, βρηκες τα απαραιτητα χρηματα και μπηκες. Επειδη ετσι το γουσταρες στο κατω-κατω.

Σου ειπαν ελα. Ειμαστε μαγαζι γωνια. Κι εσυ τους πιστεψες. Δεν μπορουσες να κανεις και πολλα αλλωστε. Γιατι να το πολυσκεφτεις; Γιατι να το κουρασεις (κι αλλο);

Μπηκες μεσα. Και τους ειδες. Εμποροι δεξια κι αριστερα με παρατεταγμενους τους παγκους και τα εμπορευματα τους μπροστα απο το ναο. Και σχεδον τους καταλαβες. Δεν ηταν αλλωστε το εμπορευμα που περιμενες. Ειπες, ομως, ας κανεις υπομονη. Ας το παλεψεις, ας μη σε πουν φυγοπονο, λιποψυχο. Και πεισμωσες να το παλεψεις. Κι οσο περνουσε ο καιρος τοσο πεισμωνες. Κι ας ηξερες οτι δεν υπηρχε περιπτωση να βγεις νικητης.

Καποια στιγμη κουραστηκες. Και ειπες φευγεις. Ηταν ομως αργα. Ηξερες οτι φευγοντας θα σε πουν αποτυχημενο. Και αποφασισες να κατσεις.

Και καποια στιγμη θα βγεις απο το μαγαζακι. Αφραγκος. Μα κυριως ταλαιπωρος. Και θα κρατας στα χερια σου κατι αναξιο λογου. Και γι'αυτο εσυ θα φταις. Επειδη ησουν ατολμος και φοβηθηκες τι θα πουν οι αλλοι. Επειδη δεν ειχες ακουσει το γαμημενο το μυαλο σου εκεινη την πρωτη στιγμη που ειδες τον καρκινο. Αλλα παρολαυτα εγινες κι εσυ μερος του.

Καληνυχτα Βενιαμιν